Κυριακή της Σαμαρείτιδος.

«Πνεῦμα ὁ Θεός, καὶ τοὺς προσκυνοῦντας αὐτὸν
ἐν πνεύματι καὶ ἀληθείᾳ δεῖ προσκυνεῖν»
θα είναι απάντηση του Χριστού στην γυναίκα εκείνη
που δεν ρωτούσε έτσι εγκυκλοπαιδικά
αλλά αναζητούσε την Αλήθεια υπαρξιακά......
Δεν είναι ότι ανταποκρίνεται σε μια ακόμα ερώτηση ο Χριστός
μα την δίψα της ψυχής της επιθυμεί να καλύψει.....
Εύκολα όταν είσαι Χριστιανός
και μάλιστα σε τόπο τόσο ευλογημένο
να αισθάνεσαι ότι κρατάς στην ‘’χούφτα’’ τον Θεό.....
την Αλήθεια.....
Κι αν κάνεις και λίγο αγώνα πνευματικό
εεε αυτό ήταν....η αίσθηση γίνεται πεποίθηση, βεβαιότητα
σε σχέση μάλιστα με τους άλλους,
τους χλιαρούς, τους πολέμιους.....
Κάπως μπερδευόμαστε λιγάκι όμως....
Το ζητούμενο δεν είναι να κρατάμε απλά την Αλήθεια
αλλά να κρατιόμαστε από την Αλήθεια(Χριστό)
που είναι Πρόσωπο, κάνεις σχέση μαζί Του.....

Δεν μας ανήκει ο Θεός.....εμείς Του ανήκουμε.....
Δυστυχώς μας λείπει αυτή η δίψα,
η λαχτάρα της Σαμαρείτιδας......
Γι’ αυτό και εξαργυρώνουμε την σχέση μας μαζί Του
στα θρησκευτικά ‘’καθήκοντα’’.....στα βιβλία και στα πιάτα.....
Δεν μας λείπουν οι ευκαιρίες συνάντησης
αλλά δεν είμαστε διατεθειμένοι να Του ανοιχτούμε αληθινά....
Και εκεί είναι που παρεμβαίνουν τα παράσιτα των παθών μας
και χάνεται το ‘’σήμα’’, η επαφή....
Και μόλις βρήκε Εκείνον που έψαχνε πραγματικά η γυναίκα
(εμείς αλήθεια τι ψάχνουμε;
εάν ακούσεις τις ευχές των ανθρώπων
συνήθως την υγεία και ‘’να’ μας έχει ο Θεός καλά’’.....)
παράτησε την στάμνα
με την οποία είχε πάει για να πάρει νερό κι όλα
και έτρεξε να μοιραστεί την Χαρά της με τους συντοπίτες της.....
Εμείς είμαστε διατεθειμένοι σαν μπει ο Χριστός στην ζωή μας
να αλλάξουμε τις προτεραιότητες μας.....
τα θελήματα του παρελθόντος; 

Ioannis Papadimitriou