ΚΥΡΙΑΚΗ Η' Λουκά. Του ανθρώπου που έπεσε σε ληστές.

  

Εν όψει της μακράς προετοιμασίας μας για τα Χριστούγεννα, η Εκκλησία προβάλει το μυστήριο της θεϊκής οικονομίας μέσα από την αυριανή παραβολή. Ο άνθρωπος που άφησε την Ιερουσαλήμ, την ιερά πόλη της κοινωνίας του Θεού είναι ο Αδάμ. Στο δρόμο για την Ιεριχώ( πόλη της αμαρτίας) πέφτει στα χέρια των δαιμόνων , οι οποίοι του αφαιρούν τα θεϊκά στολίδια και τον αφήνουν πληγωμένο και μισοπεθαμένο από την αμαρτία. 

Για το ανθρώπινο γένος αδιαφορεί ο νόμος της θρησκείας και αδυνατούν οι προφήτες και οι υπηρέτες του Θεού να τον βοηθήσουν. Ο αποξενωμένος όμως Θεός, ο συκοφαντημένος ως σαμαρείτης ( δηλαδή εχθρός) Ιησούς Χριστός αφού τον σπλαχνισθή, τον πλησιάζει , κατεβαίνοντας από το ύψος του ουρανού και καλύπτοντας χάσματα αδιαπέραστα και τον γιατρεύει με φάρμακα τα θεία μυστήρια του οίνου, την ευσπλαχνία η οποία απαλύνει τις πληγές όπως το λάδι, τους επιδέσμους των ευαγγελικών λόγων. 

Και τον επιβιβάζει στο ό χ η μ α Του. Όχημα λέει την ανθρώπινη φυση την οποία προσέλαβε για να ερθει ανάμεσα στους ανθρώπους. Και τον εμπιστεύεται στην Εκκλησία, η οποία το παν δέχεται και προσφέρει στον πανδοχέα( τον Παύλο, τους αποστόλους, τους λειτουργούς της) τα δύο νομίσματα της Παλαιάς και Καινής Διαθήκης για να τα δαπανήσει στην φροντίδα του τραυματία. Και του υπόσχεται ότι όταν ξανάρθει για δεύτερη φορά στη γη θα του ανταποδώσει ότι πρόσφερε για τον άνθρωπο , που βρέθηκε στην ανάγκη.

Πλην όμως δεν αναπαύεται μόνο στην ανάθεση της φροντίδας, πνευματικής ή πρακτικής, στην Εκκλησία, αλλά προτρέπει τον καθένα μας να γίνει Θεός για όσους έχουν ανάγκη. Δηλαδή πηγή δωρεάς και ανεξάντλητης αγάπης.

Πηγαινε και εσύ και κάμε το όμοιο, λέει. Ο Χριστός είναι το υπόδειγμα. Ο άνθρωπος δεν πρέπει να ξεχνά ότι αυτός ο ίδιος οφείλει να είναι ο πιο κοντινός , ο καλός άγγελος του καθένα. Γνωστού ή αγνώστου. Ο πλησίον.

Όποιος βρίσκεται σε δεινή θέση βλέπει στο ιλαρο πρόσωπο και τα γεμάτα χέρια του ελεήμονα τον ίδιο τον Θεό.

Αρχίζει η νηστεία των Χριστουγέννων.Πολλοί κλεινόμαστε στο καβούκι μας για να μην μιανθούμε από τις αμαρτίες των άλλων και να διασφαλίσουμε την "νηπτική" μας ησυχία και να μείνουμε καθαροί από τον κόσμο και τους πειρασμούς του. Φοβόμαστε να ασχοληθούμε με τον 'αλλο ο οποίος είναι "σεσημασμένος" στην αμαρτία, να μην χαλάσει το καλό θρησκευτικό μας προφίλ προς τα έξω, ιδιαίτερα σε μέρες σαρακοστής, κατά τις οποίες μας έχουν βάλει στο μικροσκόπιο ως ανθρώπους της εκκλησίας "δικοί και ξένοι". 

Όταν έχουμε δηλ. ο ένας από τον άλλο απαιτήσεις καθαρότητας και ομολογίας πως ανήκουμε σε έναν ξεχωριστό κύκλο και μέσα σε αυτόν περιοριζόμαστε και όχι παραέξω και υπολογίζουμε την γνώμη των ομοίων μας . Φοβόμαστε μην χαλάσει η κατάνυξη μας και το ωραίο κλίμα των εορτών, όταν έρθουμε αντιμέτωποι με τις πληγές που ανοίγει το Κακό στον κόσμο.Ίσως συμπονέσουμε για την "κατάρα" του τον πονεμένο και τον φτωχό και ρίξουμε από μακρυά ψιχίο καλού λόγου και ελεημοσύνης, για να καθησυχάσουμε την συνείδηση μας και να πούμε πώς κάναμε έλεος.Όλα με τον νόμο και την τάξη των πραγμάτων, με τέτοιον ύπουλο τρόπο ορθά πού καταφέρνουμε να ζούμε απομονωμένοι στην δικαίωση μας και πάντα σωστοί και ξένοιαστοι.

Η νηστεία όμως απαιτεί κοινωνικότητα, μεταδοτικότητα, ευσπλαχνία, ενδιαφέρον, αγάπη για να λάβει ουσία.Απαιτεί να ασχοληθούμε με τον αδελφό μας. Η ελεημοσύνη καταπραΰνει τα πάθη μας. Το νοιάξιμο που έχουμε ο ένας για τον άλλο θεραπεύει τους φόβους και τις δικές μας πληγές. Η αγάπη μας για τον άλλο έλκει την αγάπη του Θεού.Στην νηστεία ουσιαστικά εμείς είμαστε στην θέση του πληγωμένου πού έπεσε στους ληστές και έχουμε ανάγκη.Δεν είμαστε σε πλεονέκτημα αλλά σε επαιτεία ελέους. 

Να μην υπερηφανεύομαστε λοιπόν ανόητα λες και θεραπευθήκαμε ήδη. Ζούμε στην κοινωνία της εκκλησίας. Δεν μπορούμε να αγιάσουμε μόνοι μας. Πως θα προσέλθουμε στην θεια Κοινωνία όταν μένουμε οι ίδιοι α-κοινώνητοι; Η νηστεία αυτή έχει έναν στόχο. Να φτάσουμε αγνοί και έτοιμοι μπροστά στην φάτνη στην οποία ταπεινώθηκε ο ίδιος ο Θεός και να λάβουμε από κει την τρυφή της Εδέμ την οποία χάσαμε και χάνουμε κάθε μέρα.Αν είμαστε ήδη χορτάτοι με τύπους και σκιές δεν έχουμε να ωφεληθούμε τίποτα.Αν χάσουμε την πείνα για τον Θεό, θα πεθάνουμε άδειοι και κενοί γιατί δεν θα μας δοθεί και η Τροφή. Θα μας προλάβουν οι σαμαρείτες και θα προπορευτούν από εμάς "οι τελώναι και αι πόρναι".

Ο άγιος Ιωάννης ο Ελεήμων, ας μας συνοδεύει στον ωραίο αγώνα μας.