Αρχιμ. Διονύσιος Λαζαρίδης
Κανείς δεν γεννιέται άγιος, γίνεται.
΄Ενας άνθρωπος του αιώνα μας, τόσο κοντινός, τόσο προσιτός, τόσο δικός μας ο Άγιος Νεκτάριος, αποτελεί τρανό παράδειγμα καρτερίας και ανεξικακίας.
Ήταν άνθρωπος απλός, ομοιοπαθής, τόσο γήινος, χωρίς να διαφέρει καθόλου από εμάς.
Η μόνη ειδοποιός διαφορά, ήταν στην αγνή και καθάρια πρόθεση του . Ό Άγιος Θεός, ο ετάζων νεφρούς και καρδίας, εξέτασε και τα έγκατα των προθέσεων του.
Τότε φάνηκε η πρόθεση της σαφής εγκατάλειψης του ανθρώπινου θελήματος του Αγίου στο θέλημα του Θεού.
Με αυτό τον τρόπο τον εθαυμάστωσε η χάρις του Αγίου Πνεύματος. Η χάρις του Θεού όπου θέλει πνεί.
Αυτή η χάρις δεν επισκέφθηκε εύκολα τον Άγιο, προηγήθηκαν πρώτα οι κεραυνοί των δοκιμασιών.
Η αγιαστική χάρις εσκήνωσε στον θαυμαστό Άγιο Νεκτάριο, διαμέσου των ανθρώπινων συγκυριών.
Ο Θεός παραχώρησε τον εξευτελισμό και την διαπόμπευση του Αγίου μέσα από τους ανθρώπους.
Ο Άγιος δεν αντέδρασε. Έδειξε αγαθή προαίρεση ασκώντας τη μακαρία υπομονή, την υψοποιό ταπείνωση την θριαμβεύουσα ανεξικακία και τότε τον επισκέφθηκε η χάρις του Θεού.
Δοκιμάσθηκε σκληρά και αδυσώπητα. Εκεί φάνηκε η αγαθή του προαίρεση.
Δεν ανταπέδωσε στην ανθρώπινη κακία με αγανάκτηση αλλά με ένθεη αγάπη.
Είχε το κατ’εικόνα και ποθούσε το καθ’ομοίωσιν. Ήξερε τι ήθελε και τι ζητούσε από την πνευματική ζωή.
Δεν φοβήθηκε τον αδυσώπητο αγώνα. Γνώριζε πως η χάρις δεν έρχεται εύκολα.
Έδειξε, ιώβειο υπομονή, ατόφια προαίρεση, αγνή προαίρεση στις δοκιμασίες.
Δοκιμάσθηκε ως ο χρυσός στο χωνευτήρι και αποδείχθηκε ανόθευτο πνευματικό χρυσάφι, δια τής υπομονής και της παρακλήσεως. Πήρε κατάρες και μοίρασε ευλογίες.
Δοκίμασε ύβρεις και ανταπέδωσε ευχές. Συκοφαντήθηκε και συγχώρεσε.
Μας δίδαξε το «ταχύς εις το ακούσαι, βραδύς εις το λαλήσαι και βραδύς εις την οργήν.»
Η θαυμαστή ζωή του μας φανέρωσε το όπου η χάρις του Θεού ενεργεί νικάται φύσεως τάξις.
Όταν η θεία χάρις συνάντησε την προαίρεση του Αγίου τότε ενήργησε φωτιστικά στις αισθήσεις του.
«Αισθήσεων φώτισον απλήν πεντάδα.» Όχι όμως χωρίς να περάσει δια πυρός.
Χρειάστηκε να πονέσει, να πικραθεί, να συγχωρέσει τις αδικίες και τις συκοφαντίες.
Η χάρις του Θεού δεν τον εγκατέλειψε ποτέ, έπεσε σαν βροχούλα απαλή στην ψυχή του μακαρίου Αγίου Νεκταρίου. Τον έδειξε λαμπρό σκήνωμα Πνεύματος μόνου.
Η χάρις ήταν παραμυθητική, του έδινε ενίσχυση να λάμπει προς τα έξω, να είναι γλυκύς και πράος προς τους υβριστές και συκοφάντες του.
Ο Άγιος ως σκήνωμα αγιοπνευματικό, μας απέδειξε πως η χάρις δεν είναι ακατόρθωτη, δεν είναι ουτοπία, απαιτεί όμως πλήρη εγκατάλειψη στο θέλημα του Θεού.
Υπάρχει πρόθεση; Όσοι πιστοί προσέλθετε.
Πηγή: romfea.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου