Καλή σας νύχτα!

  

Φεύγει ο Νοέμβρης…. κι έχεις την αίσθηση
πως φεύγουν μαζί του πολλά... πολλά αθώα κι όμορφα,
που πάσχιζαν να κρατηθούν, πάνω τους ν' ακουμπήσει,
πριν καταρρεύσει εντελώς αυτός ο κόσμος.
Αναμενόμενες, τούτες τις γκρίζες εποχές,
είναι οι απώλειες. Κι έξω ακούς;
Ένας χειμώνας άγριος βρυχάται σαν θηρίο
που πλησιάζει... μα εγώ
θα κλείσω πόρτες και παράθυρα,

η παγωμένη ανάσα του να μη μ' αγγίξει,
να μη μ' αιφνιδιάσει η καταχνιά...
κι έπειτα πάνω στο νοτισμένο τζάμι μου
θα ζωγραφίσω έναν ήλιο
κι ένα κλωνάρι κερασιάς,
να βρει τόπο ζεστό να 'ρθεί,
φωλιά να χτίσει η ελπίδα.

Μαρία Γασπαράτου