Σχόλια στην παραβολή του πλουσίου νεναίσκου

  

 

Ο Κύριος μας ,ο Υιός και Λόγος του Θεού Πατέρα, παρέδωσε τον παλαιό Νόμο στον Προφήτη Μωϋσή , όταν ο λαός του Ισραήλ περιπλανιόταν στην έρημο. Ήταν ένας νόμος δικαιοσύνης και ηθικής τελειότητας, ο οποίος δόθηκε σε μια εποχή απομάκρυνσης των ανθρώπων από κάθε αίσθημα δικαίου και ανθρωπισμού. 

Κυρίως ο Νόμος εστίαζε στην λατρεία του ενός αποκεκαλυμμένου Θεού, στις σχέσεις ανεκτικότητας και σεβασμού του πλησίον και σε διάφορες τυπικές διατάξεις λατρευτικής και εξωτερικής καθαρότητας. Οι Ιουδαίοι πίστευαν ότι οποιος τηρεί τις εντολές και τις διατάξεις είναι καθαρός και άγιος και θα γίνει κληρονόμος της Βασιλείας του Θεού. 

Ήταν αρκετός όμως ο Νόμος του Μωϋσέως να κληροδοτήσει αιώνια Ζωή και απόλυτη αποκάλυψη και οδό σωτηρίας; Όχι! Και γι'αυτό ο Νομοθέτης έλαβε σάρκα και κατοίκησε ανάμεσα μας και μας αποκαλύφθηκε ο ίδιος ως οδός και αλήθεια και Ζωή. Και συμπλήρωσε τον παλαιό Νόμο με το λαμπρό μήνυμα του Ευαγγελίου, αλλά κυρίως με αυτά τα οποία οικονόμησε και έκανε για μας. Τα Πάθη,την Ανάσταση, την Ανάληψη Του. 

Ο Παλαιός Νόμος ήταν σκιές και προτυπώσεις και όχι το Φως. Ποιές ήταν οι εντολές; Να προσκυνάς εναν Θεό, να μην κλέβεις, να μη μοιχεύεις,να μη φονεύσεις, να μην ψεύδεσαι, να τιμάς τους γονείς σου. Οι Φαρισαίοι πρόσθεταν σε όλα αυτά και ορισμένες μάταιες και ανόητες διατάξεις το τύπου : να πλένεις τα χέρια σου πριν το φαγητό και να μην μεταφέρεις ούτε βελόνα πάνω σου την ημέρα της αργίας και άλλα υποκριτικά . 

Όμως κανείς δεν κέρδισε την αιώνια Ζωή επειδή δεν υπήρξε ειδωλολάτρης ή επειδή δεν έκλεψε, δεν σκότωσε,δεν μοίχεψε, δεν είπε ψέματα, δεν τίμησε τους γονείς του. Αυτά είναι φυσικά ηθικά καθήκοντα τα οποία τηρούν και οι αμαρτωλοί και οι άθεοι,αν έχουν συνείδηση.

Ο Χριστός απαιτεί ένα άλλο είδος καθαρότητας και αγιότητας. Στον νεό της σημερινής περικοπής , ο οποίος όλα αυτά τα τήρησε απο τα παιδικά του χρόνια και όμως ακόμα υστερεί στον δρόμο για την αιώνια Ζωή, ζητάει το απόλυτο:" Πήγαινε πούλησε τα υπάρχοντα σου, μοίρασε το αντίτιμο στους φτωχούς και έλα ακολούθησε με". 

Ο νέος ήταν πλούσιος,ενάρετος και έντιμος και θεωρούσε ότι κατέχει τα πάντα και δεν του λείπει τίποτα. Άρα τώρα εναπόκειται μετά την πληρότητα του σε υλικά και πνευματικά αγαθά να κατακτήσει και την βασιλεία του Θεού. Δικαιωματικά. Ο Χριστός του αποδεικνύει ότι είναι ελλιπής και ελάχιστος διότι είναι γεμάτος από αυτάρκεια, αυταρέσκεια, υπερηφάνεια. Μοιράζοντας τα υπάρχοντα του θα απελευθερωθεί από τον εαυτό του, θα βγάλει φτερά πνευματικά. 

Αν δεν κάνει έξοδο από τον εαυτό του και δεν σκορπιστεί,αν δεν αδειάσει στους άλλους, δεν είναι άξιος Του.Θα είναι έτοιμος να αφοσιωθεί πλήρως να παραδοθεί σε Αυτόν ο οποίος είναι ο Ίδιος ή Αιώνια Ζωή και η Βασιλεία του Θεού εντός ημών, τον Ιησού Χριστό,μόνο αν αρνηθεί ολόκληρο τον κόσμο του!

Μεγάλο μάθημα μας δίνει η σημερινή περικοπή, αδελφοί μου! Δεν αρκεί η εξωτερική καθαρότητα,η τήρηση των εντολών και των τύπων, ούτε η ευλογία του πλούτου και της καλής ζωής για να θεωρείται ο άνθρωπος εκλεκτός του Θεού. Ο Χριστός απαιτεί τα πάντα,την πλήρη αφοσίωση στο Πρόσωπο Του.

Τόνισε στους μαθητές Του με απόλυτη και τρομερή βεβαιότητα ότι δύσκολα οι πλούσιοι θα εισέλθουν στη βασιλεία του Θεού. Και πλούσιος στην γλώσσα της Αγίας Γραφής δεν είναι μόνο ο εύπορος σε χρήμα και αγαθά αλλά και ο υπερήφανος, ο αλαζόνας,αυτός που στηρίζει τις ελπίδες του και την τελείωση του στις δυνάμεις και τις πεποιθήσεις του και όχι στον Θεό. 

Όπως επίσης φτωχός δεν είναι μόνο ο άπορος αλλά ο ταπεινός, η συντετριμμένη καρδιά,εκείνος που όλες τις ελπίδες,την διάνοια,την πίστη,το θέλημα το παρόν, το μέλλον του το αποκοβει από τον εαυτό του και το προσφέρει θυσία στα χέρια του Θεού. Αυτός είναι ο σοφός κατά Θεόν και σώζεται!

Ο πλούσιος νέος έφυγε περίλυπος μακρυά από τον Χριστό όχι μόνο γιατί ήταν σκλαβωμένος στην υλική και πνευματική του περιουσία αλλά και γιατί η φιλαυτία τον εκανε ψυχρό ορθολογιστή και νομιζε την σωτηρία τέτοιου είδους αδύνατη.Όμως ο Κύριος διαβεβαίωσε ότι τα αδύνατα για τους ανθρώπους είναι δυνατά για τον Θεό. 

Φτάνει ο άνθρωπος να καλλιεργήσει την διάθεση και την πρόθεση για τον καλό αγώνα. Και τότε ο Θεός συμπληρώνει τα κενά μας. Αυτός υψωνει φτωχούς και πένητας και ταπεινώνει την αυταρέσκεια και την μεγάλη ιδέα και αλαζονεία των ισχυρών .

π.Παντελεήμων Κρούσκος