του Πρωτοπρ. Ιωάννου Γκιάφη
Πολιτικού Επιστήμονος-Θεολόγου
Προϊσταμένου Ι. Ν. Αγίου Χριστοφόρου Αγρινίου
Ένα συναίσθημα που έχουμε, όταν βρισκόμαστε κάτω από υψηλή πίεση, είναι το άγχος. Πρόκειται για μια φυσιολογική αντίδραση του οργανισμού μας τη στιγμή που νοιώθει να απειλείται από κάτι ή να φορτώνεται με το βάρος κάποιων ευθυνών. Πηγή προέλευσής του μπορεί να είναι μια ψυχική κατάσταση ή μια σωματική πάθηση.
Το αξιοπρόσεκτο όμως είναι ότι το άγχος αποτυπώνεται στο σώμα μας μέσω πολλών συμπτωμάτων. Γι' αυτό μπορεί να νοιώθει κάποιος ένα μυϊκό πόνο ή έναν πονοκέφαλο ή ακόμη να παρουσιάζει μια κύρτωση στο σώμα του, τα οποία να μην προέρχονται από ένα παθολογικό αίτιο, αλλά από την κυριαρχία του άγχους στη ζωή του.
Η κακή
ψυχολογία έχει ως αποτέλεσμα την εμφάνιση όλων αυτών των συμπτωμάτων.
Άρα το σώμα μας αποκαλύπτει πολλές φορές παθήσεις που ίσως τις αγνοούμε ή
δεν μπορούμε να τις φανταστούμε.
Στο ευαγγελικό ανάγνωσμα της Κυριακής Ι' Λουκά παρουσιάζεται μια ασθενής γυναίκα που δοκιμάζεται δεκαοχτώ ολόκληρα χρόνια από μια ανίατη σωματική ασθένεια. Ήταν "συγκύπτουσα". Όλο της το σώμα εμφάνιζε μια τρομερή κύρτωση.
Ο πόνος της ήταν αφόρητος. Διακρίνονταν ωστόσο για την υπομονή της, την καρτερία της και την ελπίδα της για μελλοντική θεραπεία.
Ο δε ιερός ευαγγελιστής Λουκάς θα τονίσει ότι: "καὶ ἰδοὺ γυνὴ ἦν πνεῦμα ἔχουσα ἀσθενείας"(Λουκ. ιγ',11). Η ασθένειά της αποδίδονταν σε δαιμονικό πνεύμα το οποίο την κρατούσε τόσα χρόνια δέσμια σε αυτή την τραγική κατάσταση.
Και θα
συμπληρώσει ο δεινός ερμηνευτής των Ιερών Γραφών, ο Ευθ. Ζιγαβήνος:
"είχε καταληφθεί από δαιμόνιο ασθενείας, το οποίο δεν την άφηνε να βρει
την υγεία της." Επομένως η "συγκύπτουσα" γυναίκα ζούσε ένα δράμα,
ανέβαινε αγόγγυστα το δικό της επίγειο Γολγοθά.
Όμως μετά από δεκαοχτώ χρόνια ασθένειας αξιώνεται στο δρόμο της να έρθει ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός. Αντικρίζοντάς την μέσα στην εβραϊκή Συναγωγή, χωρίς να προηγηθεί κάποιος διάλογος, ο Υιός του Θεού αμέσως την απελευθέρωσε από την ασθένειά της. Χωρίς να Του ζητήσει την ίασή της, Εκείνος την σπλαχνίστηκε και την θεράπευσε.
Μ' έναν και μόνο λόγο Του της πρόσφερε την ποθούμενη λύτρωσή της. Θα σημειώσει ο άγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας: "μ' ένα και μόνο βασιλικό του νεύμα, τη νόσο αποδιώχνει απ' αυτή τη δύσμοιρη γυναίκα."
Και πράγματι
με το λόγο Του ως Θεός και με τα χέρια Του ως άνθρωπος, αφού την άγγιξε,
την γιάτρεψε. Ο Χριστός λοιπόν όχι μόνο την συμπόνεσε, αλλά συγχρόνως
την ελέησε χορηγώντας της την σωματική αποκατάστασή της.
Η θεραπεία της συγκύπτουσας στη συνέχεια αντί να προκαλέσει απ' όλους την δοξολογία του Θεού, φέρνει την αντίδραση του Αρχισυναγώγου ο οποίος αγανακτεί κατά του Ιησού. Ο λόγος ήταν η κατάλυση της αργίας του Σαββάτου με την θεραπεία της δοκιμαζόμενης γυναίκας.
Βεβαίως ο Χριστός αντιτείνεται ότι είναι υποκρισία να πιστεύει κανείς στην κατάλυση του Σαββάτου μ' αυτή τη θεραπεία, τη στιγμή που λύει το βόδι του ή το γαϊδούρι του από τη φάτνη με σκοπό το ξεδίψασμά του.
Έχουν υπεροχή τα άλογα ζώα έναντι των "λογικών προβάτων"; Κι όμως οι Φαρισαίοι προτιμούσαν να λάβουν πρόνοια για τα ζώα ακόμη και το Σάββατο προκειμένου να μην υποστούν κάποια ζημιά στην εργασία τους, παρά για τον συνάνθρωπο.
Ο Θεάνθρωπος
έρχεται και κάνει την υπέρβαση ανατρέποντας τις λανθασμένες και
διεφθαρμένες φαρισαϊκές απόψεις, οι οποίες έκρυβαν σκοπιμότητα.
Θεραπεύει λοιπόν την θυγατέρα του Αβραάμ, όπως την αποκαλεί ως απόγονο
ενός πιστού ανθρώπου του Θεού της Παλαιάς Διαθήκης και συγχρόνως την
αποδεσμεύει από τα δεσμά του Σατανά.
Η περίπτωση της συγκύπτουσας επαναλαμβάνεται και στο σημερινό γίγνεσθαι. Ζούμε σε καιρούς που είναι διάχυτη η αποστασία των ανθρώπων από το θέλημα του Θεού με αποτέλεσμα ο άνθρωπος να είναι ευπρόσβλητος από την δαιμονική επήρεια.
Οι δοκιμασίες, οι θλίψεις και οι διάφορες ασθένειες υπάρχουν και σήμερα, απόρροια της πεπτωκύιας ανθρώπινης φύσης.
Ως "συγκύπτοντες" δύναται να χαρακτηρισθούν και οι σημερινοί χριστιανοί, όταν μένουν δέσμιοι στα φθαρτά και καλλιεργούν επιθυμίες αλλότριες των πνευματικών. Αντί να προτάσσουν τη μέριμνά τους για την κατάκτηση του Αγίου Πνεύματος, παλεύουν για την κοινωνική και κοσμική τους επιφάνεια.
Είναι γνώρισμα των συγχρόνων, όπως διαρκώς διατυμπανίζεται από τα διάφορα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, να μένουν στην επιφάνεια, χωρίς όμως να προχωρούν στον πυρήνα της πνευματικής ζωής.
Δυστυχώς
έχουν πολλές εξαρτήσεις που τους αποπροσανατολίζουν από τον ίδιο τον
Κύριο της δόξης και κατ' επέκταση από τον δρόμο της σωτηρίας.
Ο άγιος Ισαάκ ο Σύρος θα γράψει: "Για να ακολουθήσει ο άνθρωπος το δρόμο του Χριστού και να ανέβει στον ουρανό πρέπει να σταυρώσει και να νεκρώσει το ίδιο το εγώ που αντιτάσσεται στο θέλημα του Θεού.
"Πως περιμένει κάποιος να υπερβεί τις οποιεσδήποτε πνευματικές του ασθένειες, εάν πρωτίστως δεν κενωθεί;
Ο ίδιος ο Χριστός καταφθάνει στη γη ως άνθρωπος και οι Πατέρες της Εκκλησίας μας ομιλούν περί της "κένωσής" Του, η οποία ολοκληρώνεται με τη σταυρική του θυσία στον Γολγοθά.
Με το εκούσιο Πάθος και το Σταυρό Του σηκώνει στους ώμους Του τις αμαρτίες και τις ασθένειες όλου του κόσμου, χαρίζοντας στον άνθρωπο τη σωτηρία του.
Έχουμε άραγε τη δύναμη να προσεγγίσουμε με τις δικές μας δοκιμασίες το εκούσιο Πάθος Του;
Διότι τότε θα
πετύχουμε να γεμίσει η ύπαρξή μας με την θεανθρώπινη παρουσία του
Κυρίου και πλέον να απελευθερωθούμε από τα πάθη και τις αδυναμίες μας.
Θα γράψει ο Μέγας Βασίλειος σ' έναν διδακτικό του λόγο:
"Είσαι
ασθενής; Να είσαι εύθυμος γιατί όποιον αγαπά ο Κύριος τον παιδεύει.
Είσαι πτωχός; Να χαίρεσαι γιατί θα σε διαδεχθούν τα αγαθά του πτωχού
Λαζάρου της παραβολής. Ατιμάζεσαι για το όνομα του Χριστού; Να είσαι
ευτυχής γιατί αυτή η ατίμωσή σου θα μετατραπεί σε δόξα αγγέλου."
Και καταλήγει ο ιερός πατήρ της Εκκλησίας μας:
"Ας πείσουμε αδελφοί τους εαυτού μας, στον καιρό του πειρασμού να μην καταφεύγουμε σε ανθρώπινες ελπίδες, αλλά να στηριχθούμε στην ελπίδα Εκείνου που μπορεί πραγματικά να μας σώσει, στη δύναμη του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού στον οποίο ανήκει η δόξα και η δύναμη στους αιώνες των αιώνων. Αμήν!"
Πηγή: romfea.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου