"Επιμελείσθε ψυχής πράγματος αθανάτου"».

  

 

«Σας ευχαριστώ πολύ που με ακούτε, εγώ αγράμματος άνθρωπος είμαι, εσείς ξέρετε και γράμματα μορφωμένοι άνθρωποι είστε, μόρφωση έχετε, αλλά και εμείς έχουμε τον Χριστό παιδιόθεν και όταν έχουμε τον Χριστό, δεν θέλουμε τίποτε άλλο. 

Μετά τον τάφο αρχίζει η νέα ζωή. Μέχρι τον τάφο ακολουθούν τα παράσημα, οι σταυροί, οι δόξες, οι τιμές. Όλα, παιδιά μου, προσωρινά είναι.

Γι’ αυτό να φροντίζουμε για την ψυχή μας, που είναι πράγμα αθάνατο. Να είμαστε πάντα έτοιμοι, διότι δεν ξέρουμε πότε θα φύγουμε από αυτήν την ζωή. 

Να μην λέμε "Δεν πειράζει, αύριο θα μετανοήσω". Ποιος ξέρει το αύριο; Το αύριο είναι του Θεού. Ούτε την ώρα ξέρουμε. Ξημερώνει και δεν ξέρουμε αν βραδιάσει. "Επιμελείσθε ψυχής πράγματος αθανάτου"».

Απόσπασμα από το βιβλίο «Ο Γέρων Ιάκωβος, Διηγήσεις, νουθεσίες, μαρτυρίες».