"Όλα περνάνε.
Δεν ξεχνιούνται, μην μπερδεύεσαι. Ποτέ δεν ξεχνάς κι ας προχωράς παρακάτω.
Είναι ο χρόνος που απαλύνει τις πληγές. Κι είναι και η μνήμη που δεν τις αφήνει να σβήσουν ποτέ. Από αιμάτινα κόκκινες, γίνονται ροζ. Ολοένα πιο αχνές έως άχρωμες στο πέρασμα τις ζωής. Γίνονται τα σημάδια σου.
Είναι οι ουλές των επιλογών σου. Είναι τα στίγματα των λαθών σου. Πάντα εκεί.
Αόρατα για όλους αλλά όχι για σένα.
Βλέπεις τα σημάδια σου και θυμάσαι.
Ακόμη στα πόδια σου, με ελπίδες, με όνειρα. Με νέες πληγές, δεν το αρνείσαι. Αλλά επέζησες.
Όσο ζεις θα παλεύεις. Κι ας φαίνονται όλα μαύρα κατά καιρούς. Θα παλεύεις για το καλύτερο.
Θα παλεύεις για το φώς, που ομορφαίνει τη ζωή. Θα κυνηγάς όνειρα, θα ελπίζεις σε αυτά, θα αισιοδοξείς για το κάθε παρακάτω. Και θα ζεις.
Με δάκρυα και χαμόγελα, με πτώσεις και ανορθώσεις.
Με ανθρώπους που θα έρχονται και θα φεύγουν. Με λάθη και σωστά, με φόβους και τόλμη.
Με όσα αποφασίσεις κι όσα απλά θα συμβούν. Θα ζεις και θα ονειρεύσαι. Θα ζεις και θα ελπίζεις."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου