του Μακαρίου Τσιμέρη, Κληρικού της Ι.Μ. Θεσσαλονίκης
Με αφορμή τη συμπλήρωση εννέα ημερών από την κοίμηση του Μακαριστού Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης Γέροντος Ανθίμου και με το αίσθημα της ευγνωμοσύνης να μετριάζει την οδύνη που βιώνουν η ψυχή και η καρδιά μου, αποδίδω αυτόν τον ελάχιστο φόρο τιμής στη μνήμη του.
Υπήρξα ένας από τους πολλούς που ευεργετήθηκαν και στους οποίους επιδαψίλευσε την αγάπη του ο Μακαριστός Γέροντάς μας Άνθιμος, από την πρώτη κιόλας στιγμή που κατεστάθη Επίσκοπος της Αποστολικής Μητροπόλεως των Θεσσαλονικέων, καθώς είχα την ευλογία να σταθώ πλησίον του ως πρώτος Διάκονός του για να καταστώ στη συνέχεια Πρεσβύτερος της Εκκλησίας μας διά των σεπτών χειρών του.
Ο Μητροπολίτης Άνθιμος Ρούσσας εκοιμήθη.
Πέρασαν τα χρόνια, οι ημέρες, τα λεπτά και οι σκέψεις διαδέχονται η μία την άλλη. Είκοσι χρόνια ποιμαντορίας στην αγιοτόκο Θεσσαλονίκη. Στο μυαλό μας χαράχθηκαν μνήμες από τις στιγμές που βιώσαμε με τον μεγάλο αυτόν εκκλησιαστικό άνδρα, ο οποίος διακόνησε με πολλή αγάπη Θεόν και ανθρώπους και παράλληλα στάθηκε ως μαχητής υπερασπιζόμενος τα ιδανικά της Πατρίδος μας και ιδιαιτέρως της Μακεδονίας μας.
Διδαχθήκαμε κοντά του πολλά, θαυμάσαμε τη δυναμικότητα και την αποφασιστικότητά του.
Μια Αγιασμένη πνευματική φυσιογνωμία που άφησε πολύτιμη παρακαταθήκη σε όλους μας.
Ιεράρχης της αγάπης και της Δικαιοσύνης. Διοίκησε με σθένος και ζήλο την τοπική Εκκλησία του Χριστού, ενώ ξεχώριζε για την ανεξικακία και την πραότητά του. Το έργο του τεράστιο σε Αλεξανδρούπολη και Θεσσαλονίκη. Με τον πύρινο λόγο του καθήλωνε το ποίμνιο, στου οποίου το πλευρό βρισκόταν σε κάθε δυσκολία.
Θεωρώ τον εαυτό μου μικρό για να σκιαγραφήσω την προσωπικότητά του, αν και είμαι από τους λίγους που τον έζησα όσο κανείς.
Ευεργετημένος πολλαπλά από τον αοίδιμο Μητροπολίτη, διότι είχα την ευλογία να τον διακονήσω αλλά και να συνεργαστώ μαζί του αποκομίζοντας πολλές και πλούσιες εμπειρίες.
Ο Αρχιμανδρίτης π. Δημήτριος Χάνδακας δίπλα του έως το τέλος με θυσιαστική αυταπάρνηση, αποτελεί φωτεινό παράδειγμα υπακοής και διακονίας πνευματικού υιού προς τον πατέρα. Πραγματικά υπερέβαλλε εαυτόν και εκδαπανήθηκε διακονώντας τον με γνήσια αγάπη και αληθινό ενδιαφέρον.
Στα τέλη της επίγειας ζωής του, απόλαυσε την φροντίδα του διαδόχου του, Παναγιωτάτου Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης κ. Φιλοθέου, ο οποίος ως ένας άλλος γνήσιος πνευματικός υιός του, με αγάπη, ανύστακτο ενδιαφέρον και υποδειγματική μέριμνα, τον φρόντισε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο έως τέλος, διδάσκοντάς μας, ακόμα μια φορά, με την συμπεριφορά του.
Από τον Ουρανό, είμαι βέβαιος, ότι θα πρεσβεύει για τον διάδοχό του, την Μητρόπολη Θεσσαλονίκης και την Εκκλησία της Αλεξανδρουπόλεως, στην οποία έδωσε τα πάντα!
Τις τελευταίες στιγμές της επίγειας ζωής του, δέχθηκε επισκέψεις πνευματικών του υιών. Αρχιερείς και Κληρικοί, αφού έλαβαν την ευχή του, τον είδαν να αφήνει τον μάταιο τούτο κόσμο γαλήνια και ήσυχα για να βρεθεί στην αγκαλιά του Θεού, με την ευλογία και τη χάρη του Πολιούχου Μεγαλομάρτυρος Αγίου Δημητρίου και του Συμπουλιούχου της Θεσσαλονίκης Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά.
Ας έχουμε την ευχή του.
Αιωνία αυτού η μνήμη.
Καλή Ανάσταση!
Πηγή: romfea.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου