Η Μάνα που Σκεπάζει τον Κόσμο

  

Μέσα στη νύχτα των καιρών, όπου το κρύο της μοναξιάς και της θλίψης παγώνει τις ψυχές, υπάρχει μια μορφή που στέκει άγρυπνη.
Μια παρουσία που δεν λείπει ποτέ, ένας πόθος και μια παρηγοριά: η Μάνα.
Όχι μονάχα η μάνα που μας έφερε στη ζωή, αλλά εκείνη που κρατά στην αγκαλιά της κάθε πονεμένο παιδί αυτού του κόσμου: Η Παναγία.
Τι μεγαλείο είναι να μπορεί κανείς να ψελλίσει το όνομά της!
Να νιώθει τη ζεστασιά της, να αισθάνεται πως όσα και αν βαραίνουν την ψυχή του, εκείνη θα είναι εκεί, σκέπη και σκιά του.
Πόσες φορές, μέσα στις τρικυμίες της ζωής, η καρδιά δεν στράφηκε αυθόρμητα σ’ αυτήν; «Βοήθα, Παναγία μου!», μια κραυγή ελπίδας, μια προσευχή που δεν χρειάζεται λόγια πολλά.
Γιατί η Μάνα καταλαβαίνει.
Και όμως, ενώπιον αυτής της αγάπης, ανοίγονται συζητήσεις, ξεπηδούν ύβρεις, ξεδιπλώνονται βλάσφημες απεικονίσεις.
Πώς μπορεί κανείς να χλευάσει το Φώς αν το έχει αντικρίσει;
Πώς να παραμορφώσει τη Χαρά αν την έχει αισθανθεί στην ψυχή του;
Όποιος γνώρισε έστω και για μια στιγμή την Παρουσία της, την ειρήνη της, το γλυκό της βλέμμα, δεν μπορεί παρά να την υμνεί.
Η Παναγία δεν είναι μια μακρινή, άπιαστη ιδέα. Είναι η σκέπη των θλιμμένων, η ελπίδα των απελπισμένων, η απάντηση σε κάθε βουβή προσευχή.

Είναι εκείνη που ξεκλείδωσε τον Παράδεισο με τη συγκατάθεσή της, που έφερε στον κόσμο τον Χριστό, που έγινε η γέφυρα του ουρανού με τη γη. Και δεν σταμάτησε ποτέ να ξεκλειδώνει ψυχές, να φωτίζει σκοτεινά μονοπάτια, να οδηγεί όσους χάθηκαν πίσω στη ζωή.
Μπροστά της, λοιπόν, στεκόμαστε με δέος.
Και ψάλλουμε: Ψάλλουμε όχι γιατί μας το επιβάλλει κάποιος, αλλά γιατί δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς.
Γιατί κάθε ψυχή που γνώρισε την αγάπη της, αισθάνεται πως μόνο μέσα από την ευχαριστία μπορεί να εκφράσει το θαύμα αυτής της σχέσης.
Η Παναγία είναι η μάνα που σκεπάζει τον κόσμο. Και όσο κι αν κάποιοι προσπαθούν να θολώσουν την εικόνα της, να σβήσουν το φώς της, εκείνη θα συνεχίσει να χαμογελά, να προστατεύει, να παρηγορεί.
Γιατί η αγάπη της δεν γνωρίζει όρια, δεν σταματά μπροστά σε αχαριστίες και βλασφημίες.
Ευλογημένος όποιος ψιθυρίζει το όνομά της μέσα στη νύχτα, γιατί εκείνος δεν θα χαθεί.
Θα βρει το δρόμο, θα βρει τη μάνα του.
Και η αγκαλιά της Παναγίας θα γίνει το καταφύγιο, η φωλιά και η θαλπωρή του.