Κατάφαση Θείων Δωρημάτων

 

 

του Πρεσβυτέρου Νικολάου Γονιδάκη, Εφημ. Ι. Ν. Προφήτου Ηλιού Νέων Παγασών Βόλου

---

Ένα θαυμαστό γεγονός, όχι ιαματικής παρέμβασης αυτή τη φορά, αγαπητοί μου εν Χριστώ αδελφοί, είδαμε σήμερα να πρωταγωνιστεί στην Ευαγγελική μας περικοπή, (Κυριακή Α’ Λουκά).

Έτσι, καθώς ο Κύριός μας βρισκόταν στη λίμνη Γεννησαρέτ, ο κόσμος που περίμενε να ακούσει τον λόγο Του ήταν αμέτρητος και όλο αύξανε, με αποτέλεσμα να ζητήσει από δύο πλοιάρια αλιευτικά, που βρίσκονταν εκεί δεμένα, να Του κάνουν μια εξυπηρέτηση.

Να Τον πάρει το ένα από αυτά και συγκεκριμένα του Σίμωνα Πέτρου, να ανοιχτεί λίγο από τη στεριά προς τη θάλασσα και εκεί να μπορέσει πιο άνετα να κηρύξει.

Έτσι και έγινε.

Τα πλοία δεν είχαν δουλειά, απλά έπλεναν τα δίχτυα, λόγω του ότι, καθ’ όλη την διάρκεια της νύχτας, δεν είχαν πιάσει τίποτα.

Αφού λοιπόν τελείωσε ο Χριστός με τις διδαχές Του, είπε στον Πέτρο να ανοιχτούν εκείνη την ώρα και να ξαναρίξουν τα δίχτυα τους.

Προσέξτε, αδελφοί μου, όλες οι συνθήκες για ένα τέτοιο εγχείρημα ήταν αντίθετες, αν λάβουμε υπόψη την ώρα.

«Έπιστάτα, δι᾿ ὅλης τῆς νυκτὸς κοπιάσαντες οὐδὲν ἐλάβομεν· ἐπὶ δὲ τῷ ρήματί σου χαλάσω τὸ δίκτυον», ήταν η σωτήρια απάντηση του Πέτρου, η απάντηση αλλά συνάμα και κατάφαση στο θέλημά Του, που επέφερε το θαύμα με καρπούς Θείων δωρημάτων.

Αμέσως το πλοίο ανοίχτηκε στα βαθιά. Τότε, τα δίχτυα από την ποσότητα των ψαριών κόντεψαν να σκιστούν.

Αμέσως κάλεσαν και το άλλο πλοίο του Ιωάννου και του Ιακώβου, των υιών του Ζεβεδαίου, και καταφθάνοντας εκεί γέμισαν και τα δύο με τόσο μεγάλο όγκο ψαριών, που κόντεψαν να βυθιστούν.

Μιλάμε, αδελφοί μου, για ένα γεγονός που και οι ίδιοι πρωταγωνιστές και μετέπειτα Άγιοι Απόστολοι έμειναν έκπληκτοι.

Ο Πέτρος ζήτησε από τον Παντοκράτωρ του σύμπαντος κόσμου να εξέλθει από το πλοίο του, κατανοώντας την αμαρτωλότητα και την αναξιότητά του.

Το ίδιο έπραξαν και οι έτεροι δύο μαθητές, με τον Χριστό να τους λέει πως πλέον δε θα είναι αλιείς απλών βρώσιμων ψαριών, αλλά ανθρώπινων ψυχών.

Αδελφοί μου, παρατηρούμε ότι ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός μας παρουσιάζει με κάθε ευκαιρία ότι ο Θεός και οι άκτιστες ενέργειές Του δεν περιορίζονται πουθενά.

Προσπαθούμε πολλές φορές με το μυαλό μας να κατανοήσουμε την οντότητά Του, όμως αυτό δεν μπορεί να συμβεί, διότι ο Χριστός πολύ απλά δεν έχει ανθρώπινο νου, αλλά είναι ο Ων, ο ην και ο ερχόμενος.

Είναι αυτός που προϋπάρχει, που ήταν, είναι και θα είναι, πανταχού παρών και τα πάντα πλήρων.

Τι χρειάζεται εμείς όμως να διδαχθούμε σήμερα; Πώς μπορεί να μας βοηθήσει το γεγονός που είδαμε να λαμβάνει χώρα μπροστά μας;

Πολύ απλά, μιμούμενοι τον Πέτρο, με την δική μας κατάφαση στο Θείο θέλημά Του.

Πρέπει να καταλάβουμε πως, υπακούοντάς Τον, μπορούν να συμβούν τα πάντα, από τα πιο απλά, έως τα πιο πολύπλοκα και θαυμαστά.

Τον έβαλε ο Πέτρος στο πλοίο του, τον υπάκουσε και σήμερα είναι μια εξέχουσα προσωπικότητα της Εκκλησίας μας.

Έτσι και εμείς να Τον βάλουμε στην καρδιά μας, να συζούμε μαζί Του, να Τον αναζητούμε στην καθημερινότητά μας ως συνοδοιπόρο, φίλο, αδελφό και πατέρα και τότε, από άδειες προσωπικότητες, να γίνουμε μεστοί Θείας χάριτος, έχοντας πλέον νόημα και σκοπό στη ζωή μας.

Μια ζωή χωρίς Χριστό είναι αβέβαιη, εύθραυστη και πάντα εκτεθειμένη στο σκοτάδι του διαβόλου. Εκείνοι γέμισαν δύο πλοιάρια ψάρια με την παρουσία Του.

Έτσι και εμείς αντίστοιχα, με τη Θεία Κοινωνία μαζί Του, αποκτούμε αρετές και εφόδια τόσα, που η ζωή αποκτά υπόσταση μακαρίας αιωνιότητας.

Αμήν

Πηγή: romfea.gr