"Αυτό, είναι το πατρικό μου σπίτι"...

  

Πάντα ζήλευα τους ανθρώπους, που γεννιούνται, ζουν και πεθαίνουν, στον ίδιο τόπο, στο ίδιο σπίτι, στην ίδια οδό, χωρίς να μετακινηθούν ποτέ, ούτε κατά έναν αριθμό, προς τα πάνω ή προς τα κάτω...
Είναι οι άνθρωποι, που ποτέ δεν χρησιμοποίησαν τη φράση.. "Όταν έμενα στην οδό τάδε''...
Είναι αυτοί, που ποτέ δεν τους έχασαν οι φίλοι, οι δικοί τους, ή οι διάφορες δημόσιες υπηρεσίες..

Ποτέ, επιστολές που απευθύνονταν προς αυτούς, δεν επεστράφησαν στον αποστολέα, με την ένδειξη ''Αγνώστου διευθύνσεως'', γιατί ήταν πάντα εκεί, αμετακίνητοι, πιστοί στην ιδιότητα του παραλήπτη...
Είναι οι άνθρωποι που λένε, με κάποιο κρυφό καμάρι: "Αυτό, είναι το πατρικό μου σπίτι"...

Αργύρης Χιόνης