Μία μοναχή του Αγίου Νεκταρίου όταν έβλεπε το πλήθος των θαυμάτων του Αγίου διερωτούνταν μέσα της και έλεγε:
"Μα γιατί αυτός ο γέροντάς μας, ο πάτερ, κάνει τόσα πολλά θαύματα;
Αφού δεν ήταν μεγάλος ασκητής.
Ήταν ένας Επίσκοπος, Μητροπολίτης.
Ήταν εδώ στο μοναστήρι μας, ζούσε μαζί μας, έτρωγε ό,τι τρώγαμε εμείς, γεροντάκι ήταν και τον περιποιούμαστε κάπως καλύτερα. Δεν είχε κάτι το ιδιαίτερο στην άσκηση...
Ζούσε βέβαια ασκητικά,
ζούσε ορθόδοξα αλλά όχι εκείνο το μεγάλο των ασκήσεων του
Μεγάλου Αντωνίου, των μεγάλων Αγίων.. Ούτε Μάρτυρας ήταν να
πεθάνει για τον Χριστόν. Πώς τόσα θαύματα;"
Όμως μία φορά εμφανίστηκε σε αυτήν ο Άγιος Νεκτάριος και της είπε:
"Πράγματι, είναι γεγονός, ότι εγώ δεν έκανα μεγάλες ασκήσεις, ούτε μαρτύρια για τον Χριστό ούτε ίσως μεγάλους κόπους όπως έκαναν οι μεγάλοι Άγιοι...
Όμως η αιτία για την οποίαν ο
Θεός μού έδωσε αυτήν την Χάρη ήταν η εξής: διότι υπέμεινα
μεγάλους πειρασμούς αγγογύστως."
π. Αθανάσιος Μητρ. Λεμεσού
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου