Δρ. Αναστάσιος Βαβούσκος, Δικηγόρος
Άρχων Ασηκρήτης της Μ.τ.Χ.Ε.
Ένας σημαντικός σταθμός στην όλη εξέλιξη του ζητήματος της Ιεράς Μονής Σινά ήταν η ψήφιση του νόμου 5224/2025, ο οποίος - μεταξύ άλλων θεμάτων – περιλαμβάνει:
Α) τη σύσταση στην Ελλάδα νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου με την επωνυμία: «Ελληνορθόδοξη Ιερά Βασιλική Αυτόνομη Μονή του Αγίου και Θεοβαδίστου Όρους Σινά στην Ελλάδα» και
Β) ένα κείμενο στο τέλος του ανωτέρω νόμου υπό τον τίτλο: «Ελληνορθοδόξου Αυτονόμου Ιεράς Βασιλικής Μονής Αγίας Αικατερίνης του Αγίου και Θεοβαδίστου Όρους Σινά Θεμελιώδεις Κανονισμοί».
Με τα δύο αυτά κείμενα καλείται πλέον να συνυπάρξει ο νέος Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Σινά και Αρχιεπίσκοπος Σινά, Φαράν και Ραϊθώ κ. Συμεών, εφαρμόζοντας τις διατάξεις τους κατά την άσκηση των καθηκόντων του και προς όφελος της Ιεράς Μονή του Σινά.
Αυτό ακριβώς το δεδομένο, όμως, προδιαγράφει και το πλαίσιο της νέας πραγματικότητας, μέσα στο οποίο εντάσσονται και όλες οι διοικητικής φύσεως αποφάσεις του νέου Αρχιεπισκόπου Σινά.
Ας δούμε, λοιπόν, το θέμα αναλυτικότερα.
Ι. Περί του ν. 5224/2025
Σε παλαιότερο άρθρο μου περιέγραψα ορισμένα δομικά προβλήματα του νόμου, που απεδείκνυαν αντιθέσεις με την θεωρία του Εκκλησιαστικού και του Κανονικού Δικαίου. Σήμερα θα παρουσιάσω ορισμένα προβλήματα, που δημιουργούνται κατά την εφαρμογή του ανωτέρω νόμου, και τα οποία θα κληθεί να αντιμετωπίσει ο νέος Αρχιεπίσκοπος Σινά.
Α. Κατά το άρθρο 4 πργφ. 1, εδάφιο α΄ του νόμου 5224/2025: «1. Σκοποί του ν.π.δ.δ. είναι: α) Η εκπροσώπηση της Μονής στην Ελλάδα, κατόπιν εξουσιοδότησης της Ιεράς Σιναϊτικής Αδελφότητας,...».
Από τη συγκεκριμένη διάταξη προκύπτουν δύο προβλήματα:
Το πρώτο πρόβλημα είναι, ότι ο πρώτος και κύριος σκοπός του νέου νομικού προσώπου είναι η εκπροσώπηση στην Ελλάδα της Ιεράς Μονής Σινά. Αυτό σημαίνει, ότι η σχέση της Ιεράς Μονής Σινά με το ιδρυόμενο νομικό πρόσωπο, δηλαδή την Ιερά Μονή Σινά στην Ελλάδα, διέπεται από τις διατάξεις περί αντιπροσωπεύσεως του Αστικού Κώδικα και ειδικότερα τις διατάξεις των άρθρων 211 - 235. Τούτο σημαίνει:
Α) ότι η Ιερά Μονή Σινά στην Ελλάδα, ως αντιπρόσωπος της Ιεράς Μονής Σινά θα έπρεπε να έχει ορισθεί ως τέτοια από την ίδια τη Σιναϊτική Αδελφότητα με ειδική πράξη πληρεξουσιότητας και δή συμβολαιογραφική,
β) ότι η πληρεξουσιότητα αυτή θα έπρεπε να μπορεί οποιαδήποτε στιγμή να ανακληθεί ελευθέρως από την Σιναϊτική Αδελφότητα ή να παύσει η ισχύς της,
γ) ότι η Ιερά Μονή Σινά στην Ελλάδα θα έπρεπε να ενεργεί μέσα στα πλαίσια εντολών, που η Σιναϊτική Αδελφότητα θα της έδινε, και εντός του χρονικού πλαισίου που αυτή ως εκπροσωπούμενη θα όριζε,
δ) ότι όταν ο εκπροσωπούμενος και ο εκπρόσωπος αυτού είναι νομικές οντότητες, τότε τα φυσικά πρόσωπα που εκπροσωπούν αμφότερες τις οντότητες δεν πρέπει να ταυτίζονται, για να μην έχουμε από νομικής πλευράς σύγχυση ιδιοτήτων, με αποτέλεσμα εκπρόσωπος και εκπροσωπούμενος να είναι το ίδιο πρόσωπο.
Παρά ταύτα, όμως, στη συγκεκριμένη σχέση εκπροσωπήσεως, όπως καθορίζεται από τον ν. 5224/2025:
α) η Ιερά Μονή Σινά στην Ελλάδα ως εκπρόσωπος της Ιεράς Μονής Σινά, ορίσθηκε από το Ελληνικό Κοινοβούλιο διά νόμου και όχι από την εκπροσωπούμενη Ιερά Μονή Σινά με πράξη πληρεξουσιότητας,
β) ως αποτέλεσμα αυτού του τρόπου ρυθμίσεως της εκπροσωπήσεως, η Ιερά Μονή Σινά ουδεμία εξουσία έχει να ορίσει ελευθέρως άλλον εκπρόσωπο, αφού και την υφιστάμενη εκπρόσωπο την όρισε το Ελληνικό Κοινοβούλιο,
γ) οι εντολές που θα πρέπει να φέρει σε πέρας - και μάλιστα σε μη προσδιοριζόμενο χρόνο αλλά στο διηνεκές – η εκπρόσωπος Ιερά Μονή Σινά στην Ελλάδα, δεν προσδιορίζονται από την εκπροσωπούμενη Ιερά Μονή Σινά αλλά είναι ήδη προκαθορισμένες από τον νόμο 5224/2025 ως οι σκοποί της εκπροσώπου της,
δ) ο πρόεδρος και ορισμένα εκ των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου της εκπροσώπου (δηλαδή της Ιεράς Μονής Σινά στην Ελλάδα) είναι ο επικεφαλής και μέλη αντιστοίχως του οργάνου Διοικήσεως της εκπροσωπούμενης Ιεράς Μονής Σινά, με αποτέλεσμα να έχουμε ταύτιση εκπροσώπου και εκπροσωπούμενου. Εν ολίγοις, ο Αρχιεπίσκοπος Σινά ως Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Σινά (εκπροσωπούμενη) δίδει εντολές στον εαυτό του υπό την ιδιότητα του Προέδρου του Διοικητικού Συμβουλίου της Ιεράς Μονής Σινά στην Ελλάδα (εκπρόσωπος).
Το δεύτερο πρόβλημα είναι, ότι η εκπροσώπηση της Ιεράς Μονής Σινά από την Ιερά Μονή Σινά της Ελλάδος τελεί υπό την προϋπόθεση, ότι η πρώτη μέσω της Σιναϊτικής Αδελφότητας θα συντάξει τη σχετική εξουσιοδότηση προς την δεύτερη, προκειμένου να δρομολογηθεί η ενεργοποίηση της εκπροσωπήσεως της και να αρχίσει η δεύτερη (η Ιερά Μονή Σινά στην Ελλάδα) να εκπληρώνει τις εντολές που έλαβε ωε εκπρόσωπος.
Και ερωτώ, εάν δεν δοθεί ποτέ αυτή η εξουσιοδότηση, πως θα ενεργοποιηθεί η σχέση εκπροσωπήσεως;
Και θέτω και ένα δεύτερο ερώτημα: Εάν τυχόν δεν δοθεί ποτέ αυτή η εξουσιοδότηση, που ειρήσθω εν παρόδω είναι αναφαίρετο δικαίωμα της Σιναϊτικής Αδελφότητας, πώς η Ιερά Μονή Σινά της Ελλάδος θα εκπληρώσει τους υπόλοιπους είκοσι σκοπούς της, που έχουν ως αυτονόητη προϋπόθεση την παροχή αυτής της εξουσιοδοτήσεως, αφού αυτοί οι προκαθορισμένοι εκ του νόμου σκοποί έχουν ως επίκεντρο την Ιερά Μονή Σινά; Ιδίως, όταν η εκπλήρωση ευάριθμων από τους είκοσι αυτούς σκοπούς, θα αποφέρουν – εάν εκπληρωθούν - στην Ιερά Μονή Σινά στην Ελλάδα πόρους και έσοδα;
Β. Κατά την διάταξη του άρθρου 4 εδάφιο η΄ του νόμου 5224/2025 ένας άλλος σκοπός της συσταθείσης Ιεράς Μονής Σινά στην Ελλάδα είναι: «η άσκηση της διαχείρισης της κινητής και ακίνητης περιουσίας της Μονής (εννοείται η Ιερά Μονή Σινά), η οποία έχει ανατεθεί στο ν.π.δ.δ.».
Όπως προανέφερα, αυτονόητη προϋπόθεση για την εκπλήρωση των 20 σκοπών της Ιεράς Μονής Σινά στην Ελλάδα είναι να εξουσιοδοτηθεί ως εκπρόσωπος της Ιεράς Μονής Σινά. Ας υποθέσουμε, ότι η εξουσιοδότηση δόθηκε και η Ιερά Μονή Σινά στην Ελλάδα ορίσθηκε και στην πράξη - όχι μόνον κατά νόμον - εκπρόσωπος στην χώρα μας της Ιεράς Μονής Σινά. Στην περίπτωση, λοιπόν, αυτή, τίθεται το ζήτημα της διαχειρίσεως από την εκπρόσωπο (δηλαδή από την Ιερά Μονή Σινά στην Ελλάδα) της κινητής και ακίνητης περιουσίας της εκπροσωπούμενης Σιναϊτικής Μονής, που αυτή θα της αναθέσει.
Πρώτο πρόβλημα, ποια κινητή περιουσία; Π.χ. τα κειμήλια ή τα λείψανα των αγίων; Τις εικόνες ή τα βιβλία και τα παλαίτυπα; Πώς όμως αυτά τα κινητά πράγματα θα τύχουν διαχειρίσεως και τι μορφής διαχειρίσεως;
Δεύτερο πρόβλημα, ποια ακίνητη περιουσία; Αυτή που βρίσκεται στην Ελλάδα ή και άλλη εκτός Ελλάδος; Και αν υποθέσουμε, ότι πρόκειται μόνο για ακίνητη περιουσία εντός Ελλάδος, πόση εξ αυτής; Όλη ή μέρος αυτής;
Τρίτο πρόβλημα, η κατά τον νόμο «ανάθεση» της περιουσίας με ποιον τρόπο θα γίνει από νομικής απόψεως; Με τις διατάξεις: α) περί δωρεάς, β) περί συμβάσεως έργου, γ) περί διοικήσεως αλλοτρίων, δ) περί λογοδοσίας, ε) περί μισθώσεως, στ) περί μεταβιβάσεως της επικαρπίας και διατηρήσεως του δικαιώματος της ψιλής κυριότητας υπέρ της Ιεράς Μονής Σινά;
Είναι εύκολο, λοιπόν, να διαπιστώσει κανείς, ότι η εφαρμογή του ν. 5224/2025 είναι ένας δρόμος μακρύς και δύσκολος για τον νέο Αρχιεπίσκοπο Σινά, που πολλές φορές θα τον οδηγεί σε διλήμματα, που θα τον φέρνουν σε αδιέξοδο. Και δυστυχώς ο δρόμος αυτός, δεν είναι ο μόνος, που πρέπει ο νέος Αρχιεπίσκοπος να διανύσει. Υπάρχει και ο δρόμος, που αφορά στον νέο Κανονισμό και στην εφαρμογή του, που είναι εξίσου δύσκολος και μακρύς, όπως θα δούμε αμέσως παρακάτω.
ΙΙ. Περί του νέου Κανονισμού της Ιεράς Μονής Σινά
Ο Κανονισμός αυτός συμπεριελήφθη ως παράρτημα στον ν. 5224/2025 και δημοσιεύθηκε στο σχετικό Φύλλο Εφημερίδας της Κυβερνήσεως. Το παράδοξο, όμως είναι, ότι ο νέος αυτός Κανονισμός δεν αφορά στην Ιερά Μονή Σινά στην Ελλάδα, που θα ήταν και το αναμενόμενο, αφού το εν λόγω ΦΕΚ και ο δημοσιευόμενος σ’ αυτό νόμος 5224 αφορά σ’ αυτήν. Αφορά στην πραγματική Ιερά Μονή Σινά, που βρίσκεται στην Αίγυπτο. Και το ακόμη καλύτερο είναι, ότι με βάση αυτόν τον Κανονισμό έγινε και η εκλογή του νέου Ηγουμένου της πραγματικής και μοναδικής Ιεράς Μονής Σινά – αυτής που βρίσκεται στην Αίγυπτο - και στη συνέχεια ακολούθησε και η χειροτονία του σε επίσκοπο από τον Πατριάρχη Ιεροσολύμων.
Από το γεγονός αυτό προκύπτουν τα εξής ζητήματα:
Κατά πρώτο λόγο, έχοντας ως δεδομένο, ότι ο Κανονισμός αυτός αφορά στην Ιερά Μονή Σινά, είναι άνευ αντιρρήσεως σαφές, ότι ο Κανονισμός αυτός δεν την επηρεάζει και δεν την δεσμεύει από καμία άποψη. Και τούτο, διότι ο Κανονισμός αυτός, δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως της Ελληνικής Δημοκρατίας – και μάλιστα όπως ήδη ανέφερα ως παράρτημα του ν. 5224/2025, αφού οι υπογραφές του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας και των αρμοδίων Υπουργών έπονται του κειμένου του – οπότε εξ ορισμού έχει ως γεωγραφικά όρια ισχύος και παραγωγής εννόμων δεσμεύσεων τα σύνορα του ελληνικού κράτους.
Όμως, η Ιερά Μονή Σινά βρίσκεται στην Αίγυπτο και όχι στην Ελλάδα. Οπότε ο Κανονισμός αυτός θα δέσμευε την Ιερά Μονή Σινά, μόνον εάν τον ψήφιζε το Αιγυπτιακό Κοινοβούλιο και τον δημοσίευε η αντίστοιχη Εφημερίδα της Κυβερνήσεως της Αιγύπτου. Η μόνη περίπτωση, που ο συγκεκριμένος Κανονισμός, που ψηφίσθηκε από το Ελληνικό Κοινοβούλιο, θα δέσμευε καταρχήν - και μόνο ως προς τα γεωγραφικά όρια ισχύος του - την Ιερά Μονή Σινά, θα ήταν αυτή, κατά την οποία όχι μόνον η Ιερά Μονή Σινά θα βρισκόταν στην Ελλάδα αλλά και η εκλογή του νέου Ηγουμένου της θα γινόταν υποχρεωτικώς εδώ, στην Ελλάδα.
Αυτό, όμως, δεν είναι εφικτό, διότι εδώ στην χώρα μας εδρεύει πλέον μία άλλη Ιερά Μονή Σινά, η Ιερά Μονή Σινά στην Ελλάδα, η οποία όμως δεν έχει καμία σχέση με τον Κανονισμό, που συμπεριλήφθηκε στο ΦΕΚ με τον ιδρυτικό της νόμο. Αυτή, η μη πραγματική Ιερά Μονή Σινά, είναι ένα πνευματικό, πολιτιστικό Ίδρυμα, που εδρεύει εντός της πόλεως των Αθηνών, άνευ ιερού ναού (καθολικό), άνευ μοναστικής αδελφότητας, άνευ κελίων κ.λ.π., και διοικείται από Διοικητικό Συμβούλιο και όχι Ηγουμενοσυμβούλιο. Άρα, Ιερά Μονή είναι μόνον κατά το όνομα, οπότε τι Κανονισμό θα μπορούσε να έχει; Πέραν του ότι, ως ίδρυμα, η «Μονή» αυτή έχει ιδρυτικό νόμο που είναι ταυτοχρόνως και καταστατικό και συνεπώς δεν χρειάζεται Κανονισμό.
Συνεπώς, ο Κανονισμός αυτός, όπως ψηφίσθηκε από το Ελληνικό Κοινοβούλιο και δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως της Ελληνικής Δημοκρατίας - και μάλιστα ως παράρτημα νόμου που δεν αφορά στην Ιερά Μονή Σινά αλλά σε ένα άλλο νομικό πρόσωπο με έδρα την Ελλάδα - σε καμία περίπτωση δεν δεσμεύει την πραγματική Ιερά Μονή Σινά, η οποία βρίσκεται – τονίζω - στην Αίγυπτο.
Κατά δεύτερο λόγο, εάν ήθελε υποτεθεί, ότι ο εν λόγω Κανονισμός συνιστά πράγματι αναθεώρηση - και συνεπώς από νομοκανονικής απόψεως συνέχεια - του ισχύοντος Κανονισμού της Ιεράς Μονής Σινά του έτους 1971, θα έπρεπε η έγκριση του να είχε γίνει με την προβλεπόμενη διαδικασία, που ακολουθήθηκε για την σύνταξη του Κανονισμού του 1971. Ειδικότερα, κατά το άρθρο 90 του Κανονισμού του 1971, ορίζεται, ότι: «Οἱ παρόντες ΘΕΜΕΛΙΩΔΕΙΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΙ (δηλαδή του 1971) ἰσχύοντες παλαιόθεν, συμφώνως πρός τάς παραδόσεις τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Σινᾶ, ἀναθεωρήθησαν ὑπό τῆς Β΄ Γενικῆς τῶν Πατέρων Συνελεύσεως καί τυγχάνουν ὑποχρεωτικαί διά πάντας τούς Σιναΐτας Ἀδελφούς. Ἀναγνωσθέντες δέ σήμερον εὐκρινῶς, τῇ 29ῃ Ἰουνίου παλ. ἡμερολογίου, ἤτοι 12 Ἰουλίου 1971 νέου ἡμερολογίου, εὑρέθησαν σύμφωνοι πρός τά ἀρχαῖα ἤθη καί ἔθιμα τῆς Ἱερᾶς Μονῆς, καί ἐκφράζοντες τήν γενικήν τῆς Σιναΐτικῆς Ἀδελφότητος βούλησιν ὑπογράφονται ὑπό πάντων τῶν παρευρισκομένων κατά τήν Γενικήν ταύτην Συνέλευσιν τῆς Σιναΐτικῆς Ἀδελφότητος ὡς ἕπεται», και ακολουθούν τα ονόματα του Ηγουμένου και των μελών της Αδελφότητας της Ιεράς Μονής Σινά, καθώς και το κείμενο της συμφωνίας, που υπογράφει μετά την εκλογή του ο νέος Ηγούμενος με την Αδελφότητα.
Η διάταξη αυτή δεν αποτελεί μόνο πανηγυρική διακήρυξη αλλά συνιστά και πλήρη απόδειξη και επιβεβαίωση, ότι ακολουθήθηκε η προβλεπόμενη διαδικασία και κατά συνέπειαν ότι πρόκειται για νόμιμη και ισχυρή αναθεώρηση του Κανονισμού της πραγματικής Ιεράς Μονής Σινά.
Εάν πράγματι το κείμενο του Κανονισμού, που δημοσιεύθηκε ως παράρτημα του ν. 5224/2025, συνιστούσε όντως Κανονισμό της Ιεράς Μονής Σινά, που πραγματικώς η Αδελφότητα αυτής αναθεώρησε και υπέγραψε, τότε η παραπάνω διάταξη θα είχε συμπεριληφθεί στον Κανονισμό, που δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως και θα ηκολουθείτο (η αντίστοιχη διάταξη) και από τα ονόματα του Ηγουμένου και των μελών της Αδελφότητας, που τον αναθεώρησαν και τον ενέκριναν.
Όμως, πάνω απ’ όλα, ο Κανονισμός αυτός, εάν προερχόταν από την πραγματική Ιερά Μονή Σινά, θα είχε επικυρωθεί με ειδικό νόμο, που θα αφορούσε μόνον σε αυτόν τον Κανονισμό και δεν θα είχε ενσωματωθεί ως παράρτημα σε άσχετο νόμο, για ξεχωριστό και διαφορετικό νομικό πρόσωπο.
Τέτοια, όμως, διάταξη, αν και θα έπρεπε να υφίσταται, δεν υφίσταται. Αντιθέτως, το μόνο αποδεικτικό στοιχείο που υπάρχει, για την διαδικασία ψηφίσεως του, είναι η απόφαση του Ελληνικού Κοινοβουλίου και το σχετικό Φύλλο Εφημερίδας της Κυβερνήσεως, όπου – όπως έχω ήδη προαναφέρει - έπονται του κειμένου του οι υπογραφές του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας και των αρμοδίων Υπουργών της Κυβερνήσεως και όχι οι υπογραφές του Ηγουμένου και των μελών της Σιναΐτικής Αδελφότητας.
Το συμπέρασμα, λοιπόν, είναι, ότι ο Κανονισμός αυτός δεν συνιστά αποτέλεσμα ελεύθερης βουλήσεως του τότε Ηγουμένου (και πλέον πρώην Αρχιεπισκόπου Σινά) και της Σιναϊτικής Αδελφότητας και νομοκανονικώς – κατόπιν τούτου - δεν δεσμεύει την Ιερά Μονή Σινά.
Πάντως, όπως και να έχει το πράγμα, βάσει του Κανονισμού αυτού έγινε η εκλογή του νέου Ηγουμένου της Ιεράς Μονής Σινά και Αρχιεπισκόπου Σινά, Φαράν και Ραϊθώ αλλά και θα ασκείται – λογικώς – από εδώ και στο εξής η διοίκηση της Ιεράς Μονής. Λόγω, όμως, των υπαρκτών ζητημάτων που ήδη εξέθεσα, και στον δρόμο αυτόν ο Αρχιεπίσκοπος Σινά θα συναντήσει πολλαπλά αδιέξοδα
Έχοντας, κατά συνέπεια, τους δύο αυτούς δύσκολους δρόμους για να διανύσει, ο Αρχιεπίσκοπος Σινά έχει δύο λύσεις:
Η μία λύση είναι να πορευθεί στους δύο αυτούς δρόμους και – κατά το κοινώς λεγόμενο – όπου βγάλει. Αρκεί να αντέχει στα αδιέξοδα, που θα παρουσιάζονται και να βρίσκει τρόπους να τα προσπερνά. Στην περίπτωση αυτή, θα είναι όμως αμφίβολο, εάν πάντοτε θα υπηρετούνται σωστά τα νόμιμα και καλώς εννοούμενα συμφέροντα της Ιεράς Μονής Σινά.
Η άλλη λύση είναι να προτείνει – και να επιτύχει - την επαναρύθμιση του νομικού καθεστώτος στην Ελλάδα της Ιεράς Μονής Σινά επί των ορθών - και όχι ορθοτέρων – βάσεων. Αυτό σημαίνει, ότι θα πρέπει να συνταχθεί νέος ειδικός νόμος, που να ορίζει τα βασικά θέματα ως εξής, :
1. Ότι ως προς τις νομικές σχέσεις της στην Ελλάδα, η Ιερά Μονή του Θεοβαδίστου Όρους Σινά αναγνωρίζεται ως νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου.
2. Ότι ο εκάστοτε εκπρόσωπος της Ιεράς Μονής Σινά ενώπιον των ελληνικών Αρχών ορίζεται διά αποφάσεως της Σιναϊτικής Αδελφότητας, η οποία απόφαση περιβάλλεται τον τύπο του συμβολαιογραφικού εγγράφου.
3. Ότι η Ιερά Μονή Σινά δύναται να ιδρύει στην Ελλάδα νομικά πρόσωπα για την διαχείριση της περιουσίας της και για την προβολή των σκοπών και του έργου της.
4. ότι δύναται να ιδρύει μετόχια, συμφώνως με τις σχετικές διατάξεις του Καταστατικού Χάρτη της Εκκλησίας Ελλάδος περί ιερών μονών ανηκόντων σε κλίμα άλλης Ορθόδοξης Εκκλησίας.
5. Ότι ο εκάστοτε ισχύων Κανονισμός της Ιεράς Μονής Σινά, υπογεγραμμένος από την Σιναϊτική Αδελφότητα, δημοσιεύεται στο Φύλλο Εφημερίδας της Κυβερνήσεως και ισχύει έναντι παντός.
6. Ότι καταργούνται οι διατάξεις του ν. 5224, που αφορούν στην δημιουργία νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου υπό την επωνυμία «Ιερά Μονή Σινά στην Ελλάδα», καθώς και ο συνημμένος Κανονισμός που αφορά στην Ιερά Μονή Σινά.
Κατ’ αυτόν τον τρόπο, η Ιερά Μονή Σινά θα επανακτήσει εκ νέου και την νομική προσωπικότητα της αλλά με τον ορθό τρόπο, και την αυτοτέλεια της και το αυτοδιοίκητο της, όπως προβλέπει το από αιώνων ισχύον νομοκανονικό καθεστώς της. Θα μπορεί η ίδια να αποφασίζει για την περιουσία της, κινητή και ακίνητη, για την προβολή των θησαυρών τη, να ρυθμίζει εν γένει τα του οίκου της, κ.ο.κ.
Άλλωστε, το ισχύον νομοθετικό καθεστώς περί προστασίας της πολιτιστικής κληρονομίας επιτρέπει ούτως ή άλλως την παρέμβαση της Ελληνικής Πολιτείας για την προστασία των κειμηλίων της Ιεράς Μονής Σινά, μη απαιτουμένου ειδικού περί του σκοπού αυτού νομικού προσώπου στην Ελλάδα.
Από εκεί και πέρα, απαιτείται σοβαρή επεξεργασία των ανωτέρω βασικών κατευθύνσεων, ώστε να ολοκληρωθεί η διαδικασία συντάξεως ενός σύντομου και περιεκτικού νόμου, και της ψηφίσεως του από το Ελληνικό Κοινοβούλιο.
Μα πάνω απ’ όλα, απαιτείται η βούληση της Ελληνικής Πολιτείας να αναγνωρίσει το λάθος της και να διασφαλίσει πραγματικά το κατοχυρωμένο status quo της Ιεράς Μονής Σινά σε όλες του τις εκφάνσεις και διαστάσεις, συμπεριλαμβανομένου και του ιδιοκτησιακού καθεστώτος στην Αίγυπτο, περί του οποίου σιγή ιχθύος.
Πηγή: romfea.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου