Άμα κοιμηθώ νωρίς θα σηκωθώ νωρίς..έλα μου ντε που εμείς δεν κοιμηθήκαμε νωρίς αλλά σηκωθήκαμε χαράματα...
Αγαπητοί μας, μία ενοριακή νεανική εκδρομή επί τριήμερον έφτασε στο τέλος της με την Χάρη του Θεού, και έστω από αυτή την ηλεκτρονική τοποθεσία και με την ολοκλήρωση της εκδρομής θέλω να ταξιδέψουμε μαζί για να γίνετε μέτοχοι της χαράς, της ζωντάνιας, και αληθινής ψυχαγωγίας όπως αυτή βιώνεται μέσα στην Εκκλησία του Χριστού.
Ήδη σας έκανα νύξη στον πρόλογο για το πρωινό μας ξύπνημα. Αφού κουράσαμε με τα δρομολογία που έκανε για χάρη μας και την μεταφορά των αποσκευών μας από τα σπίτια μας στο πούλμαν μας που βρισκόταν στην πλατεία του Ναού τον αγαπητό μου φίλο Δημήτρη Χαραλαμπίδη (στρατιώτη Δημητράκη χαιρετισμούς από όλους και ιδιαίτερα απο μένα βέβαια) ξεκινήσαμε το ταξίδι μας. 30 περίπου αδελφοί εν Χριστώ καθυστερημένοι βέβαια ουχί στο μυαλο αλλά στο χρόνο, μιας και είχαμε δώσει ραντεβού 6 του πρωί και τελικά φύγαμε αγχωμένοι και ταλαιπωρημένοι 7 παρά είκοσι..
Η πορεία και διαδρομή μας καταπληκτική.Μεσ΄την νυχτιά που έδινε τη θέση της στου Θεού την ημέρα..Η ασφάλεια του ταξιδιού είχε επικεντρωθεί σε ένα πρόσωπο που μέχρι το τέλος της εκδρομής επέδειξε νηφαλιότητα και καλοσύνη και δεν είναι άλλος από τον οδηγό μας Χρήστο Αγγέλου.
Την πρώτη αναγκαστική στάση δεν θυμάμαι που την κάναμε αλλά για την δεύτερη είμαι σίγουρος. Κυριακή ημέρα Κυρίου εκκλησιαστήκαμε στον Ιερό Ναό Αγίου Παντελεήμονος περιοχής αγίου Κωνσταντίνου, όπου στη Θεία Λειτουργία συμμετείχε πολύς κόσμος. την θεία Λειτουργία τέλεσε ένας ευλαβής ιερομόναχος και ένας ιερέας ενώ το θείο λόγο κήρυξε ένας Αρχιμανδρίτης ο οποίος ανέφερε περί εκκοσμίκευσης των ιερών μυστηρίων, περί της έλλειψης σεβασμού και της απωλεσθείσης χάριτος του Θεού από την τυπική μετοχή μας στα Μυστήρια..
Εν συνεχεία κατευθυνθήκαμε έξω από τον Βόλο για προσκύνημα στην Ιερά Μονή κάτω Ξενιάς με τις πολύ φιλόξενες αγνές ψυχές που έδωσαν τη ζωή τους στην αγάπη του Θεού. Προσκυνήσαμε την ιερά εικόνα όπου μας θυμίζει την άδολη και πλουσιοπάροχη φιλοξενία της μονής στον κόσμο αλλά και το ταξίδι που έκανε η εικόνα μέχρι να φτάσει στο σημερινό της θρονί..
Κατόπιν μπήκαμε στο Βόλο όπου δεν σταματήσαμε για τί είχε παρέλθει ο χρόνος και κατευθυνθήκαμ σε ένα από το πολύ όμορφα χωριά του Πηλίου την Πορταρια...
Η Πορταριά εκτός του ότι στο διάβα του χρόνου διασωζει την πηλιορέιτικη αρχιτεκτονική στα κτίσματά της , μα επιφύλαξε και μια εντυπωσιακή χειμωνιάτικη υποδοχή. Η ομίχλη, το κρύο, και η βροχή που σκηνοθετούσαν την ατμόσφαιρα μπορεί να έκαναν δύσκολο τον περίπατό μας, αλλά δεν μας επηρέασαν καθόλου για μια μικρή βόλτα που έδωσε την δυνατότητα για φωτογραφίες και βέβαια για την προσωπική σωματική μας στήριξη ήτοι: άφθονο φαγητό!!!
Μετά την όμορφη Πορταριά κατευθυνθήκαμε στον Αλέξανδρο όχι τον Μέγα αλλά το ξενοδοχείο που θα μας φιλοξενούσε. Εκεί ξεκουραστήκαμε για περισσότερες από 2 ώρες και μετά "βολτάραμε" αλά αργώ, στην κρύα αλλά όμορφη παραλάι του Βόλου. Γευτήκαμε τον καφέ μας σε παραλιακή καφετέρια. Στο σημείο αυτό κατέφθασε ο πνευματικός μας π. Πολύκαρπος, αργοπορημένος λόγω πολλών υποχρεώσεων....Σαν να το κανε επίτηδες ήρθε την κατάλληλη στιγμή λίγο πριν το προσκύνημά μας στα Τσιπουράδικα..φημισμένα όχι για τις γευστικές τους τσιπούρες αλλά για τα άκρως ζαλιστικά έως μέθης τσίπουρα..Τσίπουρο Τυρνάβου και Τσίπουρο Θεσσαλίας. Τύρναβος Θεσσαλία σημειώσατε 1-0!!!!
Κατόπιν στο ξενοδοχείο Προσευχή- Απόδειπνο και μην ξεχνιόμαστε όλοι ΑΕΚ είμαστε α λα Σπυράκλας.. ( Σπύρο είμαι Πειραιώτης τουτέστιν Ολυμπιακός- Θρύλος- Ιδέα- ζωή!!η αλήθεια είναι ότι από ποδοσφαιρο γνωρίζω ότι το κάθε γήπεδο έχει δύο τέρματα..χι χι!!!)
Δημήτριος Α.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου