Μουέλαμπά...Θα πει στα Ουγκαντέζικα "γειά σου".

  Προδημοσίευση από το νέο βιβλίο 

των Εκδόσεων Χρυσοπηγή

 

Aπό μικρός βλέποντας εκείνους τους σελιδοδείκτες της Αποστολικής Διακονίας για την εξωτερική ιεραποστολή , σταματούσα σε κείνα τα μεγάλα αφρικανικά παιδικά μάτια που περίμεναν από την Ελλάδα κάποιο φως .Όταν μεγάλωσα και όταν έγινα κληρικός κατάλαβα ποιο φως καρτερούσαν.  Πολλά χρόνια μετά πραγματοποίησα το παιδικό όνειρο κάνοντας ένα ταξίδι στην Ουγκάντα ,στις αρχές Ιουλίου  του 2012.Η Ευρώπη τούτον τον καιρό λέει δεν θα γίνουμε Ουγκάντα. Πήγαμε λοιπόν να δούμε  τι δεν θέλει η Ευρώπη να γίνουμε μα κυρίως να επισκεφθούμε την Ορθόδοξη εκκλησία της Ουγκάντας και να χαρούμε από κοντά την ευλογημένη συναναστροφή με Ορθοδόξους αυτής της Αφρικανικής χώρας.

 

Φύγαμε από την Αθήνα για το Κάιρο και από κει τέσσερις ώρες για την Ουγκάντα. Μέρες πριν προετοιμασία με εμβόλια για κίτρινο πυρετό και χάπια για την Μαλάροια. Πρώτη φορά έρχεσαι με λέξεις που δεν τις ξέρεις που δεν τις είχες ακούσει πουθενά.Κι όμως η Μαλάρια είναι γνωστή λέξη στην Αφρική.

Και μετά τα φάρμακα, αγωνία και προσμονή όλα μαζί. Στην Αθήνα μας χαιρετούσαν με τη φράση «να προσέχεις ».Ακριβώς δεν ξέρεις τι πρέπει και τι δεν πρέπει να προσέχεις. Όταν γυρίσεις από την Αφρική το καταλαβαίνεις αυτό που σου είπαν. Στην πτήση έχεις ώρες πολλές να μείνεις μόνος με τον εαυτό σου. Άφιξη στο Ετέμπε που θα πει στα Ουγκαντέζικα θρόνος ή καθέδρα, όνομα  φερμένο από τους Άγγλους που είχαν στην κατοχή τους τη χώρα για πολλά χρόνια .Στο παράθυρο το απόλυτο σκοτάδι. Φως πουθενά .Τα νερά της λίμνης Βικτώρια έσπαγαν την απόλυτη ακινησία .Ασήμια του φεγγαριού πάνω στα νερά.

Φτάσαμε στην Αφρική.Ο π. Γεώργιος με καλωσόρισε από το διπλανό κάθισμα με τρόπο επίσημο. Καλώς ήρθατε στην Ουγκάντα!! Καλώς σας βρήκα απάντησα .Εδώ δεν είχε λεωφορείο που  θα σε μεταφέρει στο κτίριο για τον έλεγχο και τις αποσκευές. Η πρώτη της εικόνα αμέσως σε έβαζε με τρόπο δυνατό στην αλήθεια της.¨Όλα όσα ξέρεις στην Αφρική τα ξεχνάς. Φτάσαμε γύρω στις 3.00π.μ. στο Αεροδρόμιο. Συντροφιά από την Ελλάδα είχαμε τον π.Γεώργιο Νυόμπι που σπουδάζει Θεολογία στην Ελλάδα και η οικογένειά του είναι στην Αφρική. Πολλοί συγγενείς στο αεροδρόμιο μας περίμεναν   κάτι που θύμιζε μία εικόνα από την δεκαετία του 50 και του 60 στην Ελλάδα.  Η παπαδιά του π.Γεωργίου Φλάβια, η Μητέρα του   ,παιδιά και πολλοί πολλοί συγγενείς που μας χαιρετούσαν σαν να γνωριζόμαστε από χρόνια. Δροσιά βραδυνή μέχρι και ψύχρα.Πήραμε το δρόμο για την Ναμουγκόνα ,μία πόλη 5 χιλιόμετρα από την πρωτεύουσα την Καμπάλλα.  και κάπου 35 χιλιόμετρα από το Ετέμπε.

Το σκοτάδι μπορεί να σε κάνει να μην βλέπεις το καλό μα σε κάνει να μην βλέπεις και το κακό. Το μεγάλο Αφρικανικό φεγγάρι «το φανάρι του φτωχού» το λένε στην Ουγκάντα και τα ελάχιστα φώτα, έκρυβαν την θλίψη του τόπου. Νωρίς στην πόλη ξεκινούσε το εμπόριο της μπανάνας και οι άνθρωποι μαζεύονταν σε ομάδες μικρές . Κάποιο φως στο πουθενά ζωγράφιζε τιε φιγούρες από τις παράγκες που ο π.Γεώργιος είπε πως ήταν τα καταστήματα. Φτάσαμε στο σπίτι και τακτοποιηθήκαμε με την πολλή αγάπη των ανθρώπων από την οικογένεια του . Μας έφερναν τσάι μας έβαζαν να καθήσουμε ένα μεγάλο γλυκό στολισμένο μας περίμενε .Στο δωμάτιο μας περίμενε η περίφημη κουνουπιέρα απαραίτητη για κάθε σπίτι αφού η μαλάρια θερίζει από το τσίμπημα των κουνουπιών. Και κοντά σε αυτές πολλές μολυσματικές αρρώστιες που η φτώχεια και η άγνοια των ανθρώπων δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν.

Δεν κοιμηθήκαμε πολύ .Είχε ξημερώσει  ο Θεός στη χώρα του Αφρικανικού Παραδείσου -έτσι την είπαν πάλι οι Άγγλοι- και σκεφτήκαμε να πάμε στον επίσκοπο της Ουγκάντα Σεβασμιώτατο  Μητροπολίτη Ιωνά, έναν θαυμάσιο άνθρωπο ιθαγενή που παλεύει με ψυχή στο τόπο αυτό. Μεγαλωμένος στην Ελλάδα συνδέεται με τους Έλληνες και πιο πολύ με τους Κρητικούς. Θελήσαμε να πάρουμε την ευλογία του και να τον ενημερώσουμε για ότι  πρόκειται να κάνουμε ή εν πάσει περιπτώσει σκεφτόμαστε,και για να ακριβολογούμε αυτά που ο Θεός θα αποφασίσει για να γίνουνε.

 

Πηγή: Εκδόσεις Χρυσοπηγή