Από τα προσκυνήματα των Αγίων Τόπων.

 

 

To αποτύπωμα της Παλάμης του Ιησού που ευωδιάζει μέχρι σήμερα:

Οι στρατιώτες αφού τον βασάνισαν με ποικίλους τρόπους, τον ανάγκασαν να άρει το σταυρό τουβκαι να βαδίσει προς τον Γολγοθά.

Βασανισμένος, εξουθενωμένος, πληγωμένος ο Ιησούς κατέρρεε σχεδόν σε κάθε πέντε-δέκα βήματα..

Η ιδρωμένη του παλάμη άφησε το αποτύπωμά της σε ένα βράχο.

Ξαφνικά εμφανίσθηκε ένας γεροδεμένος αγρότης που επέστρεφε στο σπίτι του από τη δουλειά, με τα δύο του παιδιά.

Ήταν ο Σίμωνας, ο Κυρηναίος.

Οι Ρωμαίοι στρατιώτες δεν έχασαν την ευκαιρία και του έδωσαν την εντολή να κουβαλήσει εκείνος τον Σταυρό του Ιησού.

Ο Σίμωνας πήρε στους ώμους του τον βαρύ Ξύλο και τον κουβάλησε μέχρι τον τόπο της εκτελέσεως.

Ήταν η μοναδική βοήθεια που δέχθηκε από άνθρωπο ο Θεάνθρωπος, στο έργο της Σωτηρίας.

Η παράδοση λέει ότι κατά την διαδρομή προς τον Γολγοθά ο Ιησούς γύρισε μια φορά το κεφάλι του προς τον Σίμωνα που ακολουθούσε με τον Σταυρό και τον ευχαρίστησε.

Ο Σίμωνας αισθάνθηκε ξαφνικά ότι ο Σταυρός ελάφρυνε και η καρδιά του γέμισε από χαρά.
Δεν έφυγε αμέσως.

Παρέμεινε κοντά στον Θεάνθρωπο μέχρι το τέλος και φώναξε μαζί με τον Ρωμαίο στρατιώτη:

Πράγματι αυτός ήταν ο Υιός του Θεού!!!

Ο Σίμων δεν αρνείται ούτε κρύβεται στο πλήθος για να φύγει, υποχρεώνεται να κουβαλήσει όπως τόσοι ανάμεσά μας ένα σταυρό που δεν είναι δικός του.

Δέχεται να άρει το Σταυρό ενός αγνώστου από συμπάθεια στον συντετριμμένο άνθρωπο που κατέρρευσε εμπρός του.

Πόσοι Σίμωνες Κυρηναίοι μέσα στον κόσμο:
Ίσως και να μην είναι χριστιανοί,
ίσως να μην γνωρίζουν τον Χριστό, αλλά είναι άνθρωποι που αναγνωρίζουν στον πόνο του άλλου την δική τους ανθρώπινη υποχρέωση, άνθρωποι που βοηθούν ανθρώπους.