«Η τόλμη της πίστεως».

 

Γράφει ο Αρχιμανδρίτης Δημήτριος Πολιτάκης, Ιεροκήρυκας Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κρήτης

---

Κυριακή των Μυροφόρων
(Μάρκ. ιε΄43 - ιστ΄8)

Στο χθεσινό Ευαγγελικό ανάγνωσμα ο Ευαγγελιστής Μάρκος μας παρουσιάζει ορισμένα πρόσωπα που πρωτοστάτησαν στη στιγμή της Αποκαθήλωσης, της Ταφής και της Αναστάσεως του Κυρίου Ιησού Χριστού.

Πρόσωπα που τόλμησαν, που δεν κρύφτηκαν εξαιτίας του φόβου των Ιουδαίων και που απέδειξαν ότι είχαν την πραγματική τόλμη της σταθερής πίστης προς τον Μεγάλο Διδάσκαλο.

Ο Ιωσήφ ο από Αριμαθαίας ο οποίος «τολμήσας εἰσῆλθε πρὸς Πιλᾶτον», ο Νικόδημος και οι Μυροφόρες γυναίκες υπήρξαν τα πρόσωπα εκείνα, αλλά και οι πιο θαρραλέοι και τολμηροί άνθρωποι του Ιησού.

Γι’ αυτό το λόγο η Εκκλησία μας τους τιμά για τις πράξεις τους με τις οποίες απέδειξαν τη μεγάλη αγάπη τους στο πρόσωπο του Κυρίου και μάλιστα σε μία περίοδο που οι περισσότεροι και ιδιαίτερα οι άρχοντες και οι ισχυροί ήταν τυφλωμένοι από το μένος και την εκδικητική μανία εναντίον του Χριστού.

Ο Ιωσήφ και ο Νικόδημος είχαν την τόλμη να ζητήσουν από τον Πιλάτο το σώμα του Ιησού για να το ενταφιάσουν.

Το ίδιο θάρρος όμως είχαν και οι Μυροφόρες γυναίκες, μεταξύ των οποίων περιλαμβανόταν η Μαρία η Μαγδαληνή, η Μαρία η μητέρα του Ιακώβου και Ιωάννου, οι αδελφές του Λαζάρου Μάρθα και Μαρία και άλλες αφοσιωμένες γυναίκες, οι οποίες υπερνίκησαν τη δειλία τους και πήγαν στον Τάφο για να αλείψουν με μύρα το νεκρό σώμα του Χριστού.

Γι’ αυτό και αξιώθηκαν πρώτες αυτές να ακούσουν από το στόμα του Αγγέλου το χαρμόσυνο μήνυμα της Αναστάσεως, «...ἠγέρθη, οὐκ ἔστιν ὧδε...».

Αυτές οι πράξεις των παραπάνω προσώπων φανερώνουν όλα αυτά τα στοιχεία που πρέπει να διέπουν τη ζωή όλων μας, ιδιαίτερα σήμερα που η αμφισβήτηση προς το πρόσωπο του Χριστού και η απιστία κυριαρχούν μεταξύ των ανθρώπων.

Γι’ αυτό λοιπόν, το παράδειγμά τους φανερώνει το δρόμο που πρέπει να ακολουθήσουμε εάν επιθυμούμε να γίνουμε πραγματικοί μαθητές, μάρτυρες και απόστολοί Του στο σύγχρονο κόσμο.

Αδελφοί μου ...

Οφείλουμε να αποδείξουμε ότι το Ευαγγέλιο δεν αποτελεί υπόθεση θεωρητική, αλλά τρόπο ζωής του ανθρώπου και ασφαλώς χρειάζεται πίστη σταθερή και δύναμη ψυχική, ώστε να αντισταθούμε και να πορευθούμε αντίθετα στο ρεύμα της πλανεμένης εποχής.

Ας οπλιστούμε λοιπόν από τη δύναμη των αγίων αυτών προσώπων και ας αποκτήσουμε, έστω και λίγο, από το θάρρος, την υπομονή, την επιμονή, από την ακλόνητη πίστη τους και να είμαστε βέβαιοι ότι θα γίνουμε κι εμείς φλογεροί ομολογητές της αληθινής πίστεως και μάρτυρες της Αναστάσεώς Του.

Πηγή: romfea.gr