Ζωντανή Αναμετάδοση Ιερών Ακολουθιών

Κυριακή 17 Οκτωβρίου 2021

Η προσφορά της Αγίας Λαύρας στην Πατρίδα.



Στήν εκτεταμένη αναφορά του ιστορικού γεγονότος μπορούμε νά δούμε την μεγάλη πραγματικά συνεισφορά της Άγιας Λαύρας στην εθνική υπόθεση. Συνεισφορά ηθική καί υλική. Τό γένος είχε ώς γνωστόν τήν ελπίδα τής πίστης. 

Γιά τετρακόσια ολόκληρα χρόνια δουλείας, πού είναι οπωσδήποτε ικανά νά συντρίψουν καί νά κουράσουν τό φρόνημα, οι “Ελληνες παρουσίασαν ένα μοναδικό φαινόμενο· κατάφεραν νά μείνουν άλώβητοι· πέτυχαν νά νικήσουν τον χρόνο. Σ’ αυτή τήν προσπάθειά τους νά διατηρηθούν χρειαζόταν συντήρηση καί τόνωση.

Η Αγία Λαύρα τήν έδινε συστηματικά, όπως άλλωστε ολόκληρη ή Εκκλησία. Ή άδιαμφισβήτητη δύναμη τής ιστορικής παράδοσης των Ελλήνων, ή πνευματική υπεροχή τους έναντι των Τούρκων, ό,τι δηλαδή άποτέλεσε έναυσμα καί προϋπόθεση γιά τό μεγάλο ξεσηκωμό, είχαν μέ ιδι-αίτερη επιμέλεια φροντισθεΐ άπό γενιές καί γενιές μοναχών. 

Ή πίστη των. τελευταίων, σέ συνδυασμό μέ τις στενές σχέσεις τις όποιες πάντα διατη-ρούσαν μέ τον άπλό λαό, βοήθησε στή διατήρηση των μεγάλων ιδανικών καί ένίσχυσε τή συγκρότηση τής έθνικής συνείδησης. Ή Μονή τής Αγίας Λαύρας πρόσφερε πράγματι τον παλμό καί τό σύνθημα, χάρισε έφόδια καί δέ δίστασε νά δώσει τό πρώτο αΐμα.

Όσον άφορά ειδικότερα στήν υλική βοήθεια, ή Μονή τής Λαύρας έδωσε τις πρώτες οικονομικές δυνατότητες καί οικονομικές ενθαρρύνσεις, τά πρώτα ερείσματα γιά τό ξεκίνημα. Υπήρξε ή τράπεζα τού άγώνα, του-λάχιστον στις άρχικές – τις πολύ κρίσιμες – φάσεις του. ‘Η συνεισφορά της αυτή καί ό ρόλος μέ τήν τεράστια ήθική σημασία τους, φαίνονται σαφέστατα σέ σειρά έγγράφων πού διασώθηκαν, άλλα άχρονολόγητα κι άλλα μέ σαφείς ενδείξεις.

Έκτος άπό τις επιστολές, παρατίθεται καί γενικός λογαριασμός, ό όποιος υποβλήθηκε άπό τή Μονή μετά τό τέλος τοΰ άγώνα στις επίσημες άρχές.


1) Πριν τοϋ πολέμου μάς έκράτησεν ή Πολιτεία μας χρεωστιμιά κατά τάς νότας των γρόσια 4.500.
2) Άρχομένου τοϋ κινήματος τοϋ πολέμου καί συναθροιζομένων των άγιων άρχιερέων τε καί εύγενεστάτων άρχόντων καί καπετανέων δύο χι¬λιάδες χριστιανοί δπου έκαμαν την συνέλευσιν καί έγιναν τά έξοδά τους, εις ημέρας 4 γρόσια 4.000.
3) Έτι μέ τάς ύπογραφάς των τούτων τά καράβια 500 γρόσια.
4) “Ετι κατ’ επιταγήν τής Σεβασμιωτάτης Γερουσίας, γρόσια 4.000.
5) “Ετι μέ όμοια διαταγήν άσήμιον οκάδες δέκα, γρόσια 1.774,5.
6) Έτι κατά μέρος άπό τούς πατέρες εις εταιρείαν τής Πολιτείας, γρόσια 2.000.
7) “Οτι κατ’ επιταγήν τής Πολιτείας έστείλαμεν τά ζώα μας εις Πάτρας νά σηκώσωσι ζαερέν τοϋ στρατοπέδου καί μάς έψόφησαν, ένα μουλάρι 300 γρόσια.
8) Κατ’ εντολήν τής Πολιτείας νά κατεβάσωμε εις Βοστίτσαν ζαερέ, άγε- λάδια 4, πρόβατα 20 κάνουν 350 γρόσια.
9) Έτι κατ’ εντολήν τοϋ Άρχοντος κ. Παναγιωτάκη Φωτήλα δύο τέντες διά στρατόπεδον Πάτρας, γρόσια 100.
10) Κατ’ εντολήν τοϋ αύτοϋ Παναγιωτάκη Φωτήλα εις Λάλα ζαερέ καί ρακί, γρόσια 200.
11) Τοϋ αύτοϋ εις Νεζεράν καί ζαερέ φορτία τρία καί πρό[1ατα 15, γρόσια 200.
12) Έτι κατ’ εντολήν τον καπετάν Σισίνι εις Λάλο ζαερέ φορτία 4 καί κρασί, γρόσία 200.
13) Έτι κατ’ επιταγήν τον άρχοντος κ. Κανέλλον Δεληγιάννη εις Πάτρας ζαερέ 4 φορτία καί κηρία, γρόσια 200.
14) Κατ’ έπιταγήν τον κνρ Άνδρέα Ζαΐμη εις Καψάνες ζαερέ φορτώματα 4, κρασί καί κηρία, γρόσια 250, τοϋ αύτον κηρία γρόσια 40.
15) ’Έτι τον κ. Άνδρέα Ζαΐμη καί τοϋ κ. ΙΙαναγιωτάκη Φωτήλα εις Πά¬τρα ζαερέ καί κηρία, γρόσια 200.
16) Κατ’ έπιταγήν τής Πολιτείας εστάλη στά Καλάβρντα ζαερές διά τον καπετάν Γιατράκο 5 φορτία καί πρόβατα 150, γρόσια 1000.
17) Κατ’ έπιταγήν τής Πολιτείας εις Καλάβρντα διά τον γενναιότατον καπετάν Θ.Κολοκωτρώνην πρόβατα 30, γρόσια 200.
18) Έτι τον αντοϋ εις Πάτρας ζαερέ φορτία 10 καί κρασί δύο φορές τοϋ άρχοντα Σισίνη, γρόσια 300.
19) Κατ’ έπιταγήν Θ. Κολοκωτρώνη πρόβατα 100 εις Γαστοννην, γρόσια 700.
20) Κατ’ έπιταγήν τής Πολιτείας εις Καλάβρντα άπερώντες οί Άρβανίτσι ζαερέ φορτία 5 καί έπήραν καί σακκιά μαζί, γρόσια 200.
21) Κατ’ επιταγή εις Καλάβρντα ζαερέ διά τον έκλαμπρότατο Μπεηζαδέ Μανροκορδάτον φορτία 4, γρόσια 100.
22) ‘Επί τοϋ γενναιοτάτον καπετάν Κολοκωτρώνη, εις Πάτρας ζαερέ φορτία 6, κεργιά, κρασί καί ρακί, γρόσια 300.
23) Έτι τοϋ άρχοντα Σισίνη όπον μάς έπήρε πρόβατα 80 εις Γαστοννην, γρόσια 500.
24) Έτι κατ’ επιταγή τής Πολιτείας εις Καλάβρντα έπήραν τά ζώα μας εις Κόρινθον καί έφεραν μπαροϋτι καί μάς έψόφησεν ένα άλογον, γρόσια 150.
25) Κατ’ επιταγήν τής πολιτείας εις Καλάβρυτα, ζαερέ διά τόν γέννα ιότα- τον καπετάν Κολιόπονλον φορτία 4, γρόσια 108.
26) Έτι των Πατρέων αρχόντων εις Όμπλόν ζαερέ φορτία 6 καί κρασί, γρόσια 200.
27) Των αυτών αρχόντων, όταν έμβήκαν εις Πάτρας ζαερέ φορτία 6 καί κρασί, γρόσια 200. ,
28) Κατ’ έπιταγήν τοϋ άγιου Παλαιών Πατρών εν βαγένιον κρασί έδόθη εις τό στρατόπεόον, γρόσια 800.
29) Λιά προσταγής τών αρχόντων έδώκαμεν μίαν καμπάναν εις Καλά-βρυτα, γρόσια 200.
30) Έτι εις Άκράταν εις την πολιορκίαν τών Τούρκων μέ διαταγάς του κ. Σωτήρ Χαραλάμπη ζαερέν φορτία 6, ψωμί καί κρασί, γρόσια 200.
31) Έτι εις τό ίδιο μέρος διά προσταγής τού κ. Παναγιωτάκη Φωτήλα ζα-ερέ φορτία 6, ψωμί καί κρασί, γρόσια 200.
32) Έτι διά προσταγής τού κ. Άνδρέα Ζαϊμη γράμματα εις Κρανίδι, γρό¬σια 25.
33) Έτι ό καπετάν Νάκος καί Δ υοβουνιώτης μέ 1500 (άνδρες) ήμερες 5 γρόσια 800.
34) Έτι ό Γκούρας μέ στρατόν 1700, γρόσια 700.
35) Έτι διά προσταγής τοϋ Ζαΐμη τοϋ ίδίου καί Φωτήλα εις Κερπινήν, γρόσια 1500.
36) Κρανίδι, γρόσια 500.
37) Έτι ό Άνδρέας Λόντος καί ό Θεοχαρόπουλος, σιτάρι, μισάδια 200 καί ένα μουλάρι, γρόσια 2.300.
38) “Ετι τον Τζώρτζη Γκενεράλη 1 μουλάρι, γρόσια 500.
39) Ό κ. Ά νδρέας Ζαϊμης μέ ΙΙετμεζάόες μετρητά γρόσια 500.
40) Διά προσταγής Άνδρέα Λόντου ό Γεράσιμος 4 γελάδια καί σφαχτά 15, γρόσια 800.
Έν όλω γρόσια 31.789,20.

Στις κρίσιμες στιγμές τής Πατρίδας, όπως τόσο έντονα φαίνεται ή Μονή τής ‘Αγίας Λαύρας έκανε τό καθήκον της. Πρόσφερε ό,τι είχε στη διάθεση της, μέχρι την ήμερα πού ή Ελλάδα έγινε ελεύθερο κράτος. Σέ περιόδους πού οι μοναχοί περνούσαν μεγάλες στερήσεις, πρόσφεραν χωρίς φειδώ τρόφιμα καί πολλά άλλα υλικά αγαθά στούς μαχόμενους στρατιώτες. Τούς διέθεταν τούς χώρους τής Μονής, τούς έδιναν άμέριστη ηθική συμπαράσταση καί ποτέ δέν δίσταζαν νά βάλουν σέ κίνδυνο τήν Ιδια τους τή ζωή προκειμένου νά βοηθήσουν.

Θά ήταν όμως παράλειψη άν δέν άναφερόταν ή πικρία τήν οποία δο-κίμασαν σί έπιζώντες ακόμη μοναχοί άπό τήν περίοδο τής ελληνικής έπα- ναστάσεως κατά τό 1850. Όταν τότε τό ηγουμενοσυμβούλιο ζήτησε άπό τήν ελληνική Κυβέρνηση μικρή οικονομική ενίσχυση γιά τήν άνοικοδόμη- ση τού νεόδμητου ναού τής Μονής, ό όποιος είχε ύποστεί ζημιές άπό ισχυρό σεισμό, όχι μόνο δέν τήν πήρε άλλά άντίκρυσε τούς κυβερνήτες τής εποχής εκείνης νά έχουν λησμονήσει τις θυσίες καί τις προσφορές της στο· νεοσύστατο ελληνικό κράτος.

Ή Μονή τής ‘Αγίας Λαύρας συνέχισε όπως είδαμε καί άργότερα νά προσφέρει στο “Εθνος. Μέ όποιο τρόπο τις έπέτρεπαν οί έκάστοτε συν¬θήκες, έδινε τό παρόν στο ιστορικό γίγνεσθαι, ύπέφερε άπό τά δεινά πού μαστιζαν συχνά τήν ελληνική γή καί ήταν πάντα πρόθυμη νά δώσει ό,τιδή- ποτε υλικό άλλά καί συχνά βαρύ φόρο αίματος. 

Τόσο κατά τή μεταεπαναστατική περίοδο -φάση σημαντικότατη γιά τή συγκρότηση τού νέου ελλη¬νικού κράτους- όσο καί άργότερα, στις δύσκολες μέρες τής σκληρής γερμανικής κατοχής, ή Μονή άποτελούσε τήν ελπίδα καί τήν ανακούφιση όλων των Ελλήνων.

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου