“Παράδειγμα μίμησης”.

 

του Πανοσιολ. Αρχιμ. Χρυσόστομου Χρυσόπουλου, Θεολόγου – Κοιωνιολόγου

Τιμάμε και εορτάζουμε σήμερα  13 Νοεμβρίου τον Άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο, Αρχιεπίσκοπο Κωνσταντινουπόλεως και μεγάλο Πατέρα, τον πολύαθλο και πολύπαθο.

Είχε ζωή ασκητική και βίο άμεμπτο γι΄ αυτό και με θάρρος έλεγξε την παρανομία της αυτοκράτειρας, υπέστη διωγμούς, εξορίες, βάσανα. Ο αρχιερατικός θρόνος δεν ήταν για αυτόν τρόπος εξουσίας και τόπος υπεροχής. Ήταν θέση διακονίας και άσκηση ευθύνης  υπέρ του ποιμνίου του. 

Δεν τον παρέσυρε η εφήμερη δόξα, αλλά στόχευσε στην κατάκτηση της αιωνιότητας. Με το θεόπνευστο κήρυγμα του κατέπληττε όχι μόνο τους ακροατές του, αλλά και την ίδια την Εκκλησία. Για τον λόγο αυτό του δόθηκε άξια το επίθετο “Χρυσόστομος”, στον μοναδικό ανά τους αιώνες.

Ταυτόχρονα η φιλανθρωπική μέριμνά του  ήταν ξεχωριστή και αφορούσε χήρες και ορφανά, πτωχούς και ασθενείς. Δεν το έβλεπε ως υποχρέωση, αλλά ως ευκαιρία συνάντησης στο πρόσωπό τους με τον ίδιο τον Κύριο. Την όλη εργασία του την χαρακτήριζε η αυτάπαρνηση και η ανιδιοτέλεια.

Τέλος το συγγραφικό του έργο καταλαμβάνει τόμους αρκετούς στην Πατρολογία με ποικιλία θεμάτων. Ερμήνευσε την Αγία Γραφή με σοφία και υπευθυνότητα, ώστε εκείνη πλέον να χρησιμεύσει όχι μόνο στην εξέλιξη της θεολογίας, αλλά για να γίνει  περισσότερο προσιτή στους χριστιανούς, εύκολο εργαλείο μελέτης και όντως χρήσιμη σε όλους.

‘Οσοι και όπου θέλουν να ασκήσουν ρόλο λαϊκού καθοδηγητή  και να έχουν λόγο ηγέτη, δάσκαλου και ποιμένα οφείλουν να γίνονται παραδείγματα μίμησης, όπως κατέστη και ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, και όχι να γίνονται αφορμές αποστροφής, αποφυγής και σκανδάλου. 

Να προσέχουν τα λόγια και τα έργα τους. Ίσως υπάρχουν ανθρώπινα μειονεκτήματα, πάθη και συμπεριφορές, αυτά δεν πρέπει  και δεν επιτρέπεται να γίνονται αιτίες κλονισμού, απαρχές  αποστασίας, ευκαιρίες κατάκρισης.