"Τόσο πολὺ ἀγάπησε ὁ Θεὸς τὸν κόσμο, ὥστε παρέδωσε στὸν θάνατο τὸν μονογενή του Υἱό, γιὰ νὰ μὴ χαθεῖ ὅποιος πιστεύει σ’ αὐτὸν ἀλλὰ νὰ ἔχει ζωὴ αἰώνια".
Ο ευαγγελιστής Ιωάννης, ως αυτόπτης και αυτήκοος, καταγράφει αυτόν τον μοναδικό λόγο του Χριστού: ότι ο Θεός αγάπησε και αγαπά τον κόσμο. Σε καμία θρησκεία δεν ακούγεται και δεν βιώνεται αυτή η φράση.
Δεν είναι μόνο ότι ο Θεός δημιούργησε τον κόσμο, αυτόν που αντάρτεψε εναντίον Του, αυτόν στον οποίο ο άνθρωπος διαλέγει κάθε στιγμή, μέσα από το πικρό δώρο της ελευθερίας που του έδωσε ο Θεός, παρότι γνώριζε πώς θα το χρησιμοποιήσει, να κάνει θεό τον εαυτό του. Είναι και ότι δεν θα σταματήσει ποτέ να αγαπά και γι' αυτό έστειλε τον Υιό Του να πεθάνει για όλους μας, ώστε όποιος πιστέψει σ' Αυτόν να έχει ζωή αιώνια.
Ας ρίξουμε μια ματιά στον κόσμο γύρω μας, όχι σ' αυτόν που δεν πιστεύει, αλλά σ' αυτόν που λέει πως πιστεύει. Ύβρεις εναντίον όσων είναι αντίθετοι με τον Θεό, ύβρεις εναντίον όσων δεν συμφωνούν, ένα αίσθημα καθαρότητος, αυτάρκειας, ότι είναι οι σεσωσμένοι που κρίνουν τον κόσμο.
Κι ας συγκρίνουμε μ' αυτή τη μοναδική παρηγοριά που ο Χριστός μας δίνει: μας αγάπησε και μας αγαπά ο Θεός. Εμάς που αμαρτάνουμε. Εμάς που Τον αρνούμαστε στα λόγια και στην πράξη. Ακόμη κι αυτούς που είναι βέβαιοι για την "αγιότητά" τους. Όλους μας αγαπά, για όλους θυσιάστηκε επάνω στον Σταυρό Του και περιμένει ένα δράμι πίστη, για να μας συναναστήσει.
Πίστη που θα έρθει αν δούμε τις δοκιμασίες της ζωής όχι ως αρχή απόγνωσης, αλλά ως αρχή συναίσθησης των μέτρων μας, της ανάγκης για ταπείνωση, αλληλεγγύη, αγάπη. Αν δούμε στο πρόσωπο του συνανθρώπου μας, του καλού και του κακού, την εικόνα του Θεού.
Κι όπου δεν μπορούμε, ας θυμόμαστε: μας αγάπησε και μας αγαπά. Και είναι μαζί μας κι εκεί που φαίνεται κι εκεί που δεν φαίνεται,. Και στη ζωή και στον θάνατο.
Χρειαζόμαστε την ματιά της πίστης για τον κόσμο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου