Να λες πάντοτε, κάθε πρωί: «Χωρίς Εσένα, Θεέ μου, δεν μπορώ να κουνήσω ούτε το δάχτυλο μου»

 

Να λες πάντοτε, κάθε πρωί: «Χωρίς Εσένα, Θεέ μου, δεν μπορώ να κουνήσω ούτε το δάχτυλο μου».

Και να ζητάς συνεχώς να γίνει ό θεός προστάτης της ζωής σου, να σου ανοίξει τον δρόμο, δηλαδή να σε οδηγεί όλη την ήμερα και όσο ζεις μες στη γη. Να γίνει οδηγός σου.

Όπως οι καπετάνιοι έχουν κάποια πυξίδα, πού θα τούς καθοδηγεί πώς θα πάνε στον προορισμό τους, έτσι κι εσύ να ζητάς απ’ τον Θεό να σε φωτίζει, να είναι ή πυξίδα σου ό Χριστός και ή Παναγία.

Δεν κάνει να συγκρίνουμε τούς Άγιους. Όλοι είχαν έναν σκοπό, να διδάσκουν τον λόγο του Χριστού στη γη. Εσύ δεν κάνει να κρίνεις.

«Άγνωστοι αι βουλαί του Κυρίου». Μόνον ό Κύριος μπορεί να κρίνει. Εμείς δεν μπορούμε να πιάσουμε και να κρίνουμε τις βουλές του θεού.

Εσείς δεν μπορείτε και δεν θα κάνετε κάτι, για να ευχαριστήσετε τούς Άγιους πού φέρετε το όνομα τους; Δεν θα κάνει κάτι ό Πρόδρομος για τον ‘Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο ή ό Ανδρέας για τον Απόστολο Ανδρέα;

Εσείς, τηρώντας τις εντολές του Χριστού, θα ευχαριστήσετε τον Χριστό. Όποιος ευχαριστεί το αφεντικό, ευχαριστεί και τούς υπηρέτες του.

Οι ‘Άγιοι είναι δούλοι του Χριστού. Με αυτόν τον τρόπο θα ευχαριστήσετε τούς Άγιους σας. Και θα είναι τότε κοντά σας, για να σάς προστατεύουν και αυτοί και ό Κύριος.

Αν έρθει και φανερωθεί μια Κατερίνα, μια Βαρβάρα, μια Παρασκευή, μια Μαρίνα!… Ξέρετε, παιδιά μου, αν έρθει όπως είναι και παρουσιαστεί ή Μαρίνα, αυτός ό ήλιος θα χάσει την ομορφιά του.

Τόση χάρη έχει αυτή ή Άγια, τόση δύναμη.

ΓΕΡΩΝ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ ΛΑΖΑΡΗΣ. Ο ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ ΔΑΔΙΟΥ.