Ζούμε για να ποστάρουμε ή ζούμε για να ζούμε;

 

 

Γράφει η Μαρία Μουσοπούλου

Αλλάζει η εμπειρία της θέασης από την πλευρά του δέκτη και του πομπού μέσω των ΜΚΔ;

Ο καλλιτέχνης αγγίζει τη Μούσα για να κοινωνήσει την τέχνη του με το κοινό του στο παρόν ή με τους άπειρους αναμεταδότες που προκαλούν μια δευτερογενή εμπειρία μέσα από το φιλτράρισμα μιας μηχανής (από ΖΕΝΙΤ Α5 μέχρι iPad);

Τελείται ή συντελείται η τέχνη με σκοπό την κάθαρση ή την αυτοπροβολή;

Πριν ερωτηθεί, δεν μπορούν να συμβαδίσουν. Η κάθαρση προϋποθέτει κριτική ικανότητα και αυτογνωσία, κάτι που λείπει από την επιτέλεση για τα ΜΚΔ.

Όπως αλλάζει η κοινωνική επιτέλεση της τέχνης, έχει αλλάξει και η κοινωνική επιτέλεση της καθημερινότητας. Με τον ίδιο τρόπο δρούμε και αντιδρούμε στα ερεθίσματα βάσει των εντυπώσεων και των επιπτώσεων της αληθινής ζωής ή για να εισπράξουμε μερικά ακόμα «λάικ» που θα επιβεβαιώσουν τη ματαιοδοξία του παράλληλου σύμπαντος, του MATRIX, μέσα στο οποίο ζούμε;

Μπορούμε να κάνουμε τη διαφορά;

Ζούμε για να ποστάρουμε ή ζούμε για να ζούμε;