Στις 22 Αυγούστου του 1935 έκλεισε τα μάτια στη γη και τα άνοιξε στον Ουρανό
ο Ναύαρχος. 90 χρόνια σήμερα...
Τέτοια ημέρα, μη σκέφτεσαι πολλά. Μνημόνευε "Παύλου Ναυάρχου"!
Μνημόνευε του γενναίου Κουντουριώτη, του ατρομήτου Έλληνος,
του Ήρωος Υδραίου, του συνετού Αρχηγού Στόλου,
της "ψυχής" του Αβέρωφ, του Ελευθερωτού του Αιγαίου,
του ενδόξου Ναυάρχου των Ναυάρχων,
του εκλαμπροτάτου Αντιβασιλέως, του εξοχωτάτου
και πρώτου Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας,
που παρέμεινε μέχρι τέλους πάντα σεμνός και εκλεκτός
και ευλαβής και ευσεβής και ταπεινός.
Μνημόνευε "Παύλου Ναυάρχου"!
Και θυμήσου ημέρες δόξης της Πατρίδος Ελλάδος.
Ημέρες που κυριαρχούσε η ψυχή, όχι οι αριθμοί.
Σαν σήμερα πέρασε στην Ιστορία και στην Αιωνιότητα
ο "καπετάνιος" των Υδραίων, ο Ναύαρχος.
Διάβασε τα κατορθώματά του!
Κι αν δακρύσεις από συγκίνηση ή χαρά ή περηφάνεια,
σκέψου ότι ο ίδιος θεωρούσε ότι έκανε το καθήκον του.
Κι αν τον θαυμάσεις, δεν θα έχεις άδικο.
Δεν γεννιούνται εύκολα τέτοιοι Ήρωες!
Δόξα και καύχημα της Ύδρας ο Ναύαρχος,
μα και παράδειγμα τρανό για τους επομένους.
Εκείνους που ακούν το όνομά του
και νιώθουν απόλυτα το βάρος και την ευθύνη.
Ναύαρχος Παύλος Θ. Κουντουριώτης,
ο γενναίος Ηγέτης,
ο αγνός Πατριώτης,
ο Μεγάλος Υδραίος!
Κι εμείς όλοι "εγγόνια" του!
Τί τιμή! Και τί ευθύνη!
Γράφει στη διαθήκη του μέσα σε λίγες γραμμές όλο το μεγαλείο του:
"Έζησα πιστός εις την Χριστιανικήν Θρησκείαν και εις την Ανατολικήν Ορθόδοξον Ελληνικήν Εκκλησίαν. Ηγάπησα δι' όλης της ψυχής μου την Πατρίδα μου. Κατά το μέτρον των δυνάμεών μου και τη βοηθεία του Θεού εξετέλεσα το καθήκον μου. Ατενίζω ήρεμος την κρίσιν της Ιστορίας... Όλη μου η στοργή ανήκει εις την Ύδραν. Όλη μου δε η ψυχή εύχεται προς τον Θεόν διαπύρως να φυλάττη την Ελλάδαν".
Μνημόνευε "Παύλου Ναυάρχου"
κι άναψε ένα κερί στη μνήμη του.
Υπήρξε Γενναίος!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου