"Από το παραθύρι, βλέπω τη ροδιά μου.
Τα κλαριά της ακουμπούν στο τζάμι.
Είναι γεμάτη ροδοκόκκινους καρπούς.
Γελάει. Τραγουδάει. Με καλεί.
Σκέφτομαι πως, μέσω αυτού του δέντρου, στέλνει ο Θεός ένα φιλί στον άνθρωπο.
Αν δεν το νιώθει, δροσερό και τρυφερό στο μάγουλό του, δε φταίει ο Θεός γι' αυτό.!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου