Θα συνεχίσω να στέκομαι όρθιος, ακόμη κι όταν όλα γύρω λυγίζουν.
Θα συνεχίσω να συγχωρώ, ακόμη κι όταν η αδικία φωνάζει.
Θα συνεχίσω να ανάβω μικρά κεριά, ακόμη κι όταν η νύχτα μοιάζει ατέλειωτη.
Θα συνεχίσω να λέω την αλήθεια, ακόμη κι όταν δεν ακούγεται.
Θα συνεχίσω να απλώνω χέρια, ακόμη κι όταν τα απορρίπτουν.
Θα περπατώ δίπλα σε όσους φοβούνται να προχωρήσουν μόνοι.
Θα σκουπίζω δάκρυα χωρίς να ρωτώ το γιατί τους.
Θα φυλάω ελπίδα για εκείνους που την έχασαν στον δρόμο.
Θα μιλώ με πράξεις, όταν τα λόγια κουράστηκαν.
Θα επιμένω στο καλό, ακόμη κι όταν φαίνεται αδύναμο.
Γιατί μέσα στη σιωπή του κόσμου
πάντα θα υπάρχει μια καρδιά που χτυπά διστακτικά,
ένα βλέμμα που ζητά φως,
μια ψυχή που περιμένει να της θυμίσουν
πως η αγάπη δεν τελείωσε
και πως ο δρόμος συνεχίζεται.
Εκ της συντακτικής ομάδας του Ιερού Ναού Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης Κολωνού
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου