"Αἱ γενεαί πᾶσαι, μακαρίζομεν σε, Ζακύνθου τὸv Προστάτην".

Σήμερα, τιμούμε το "Άγιο Κορμάκι",
τον Άγιο Διονύσιο το νέο, Αρχιεπίσκοπο Αιγίνης,
τον εκ Ζακύνθου, το Θαυματουργό,
401 χρόνια από την κοίμησή του.
Τιμούμε τον Άγιο Διονύσιο,
που έδειξε σε όλη την Οικουμένη
ότι η αγάπη δεν έχει όρια και είναι βασίλισσα των αρετών,
αφού συγχώρησε και ενίσχυσε το φονιά του αδελφού του.

Ψάλουμε το όμορφο Απολυτίκιό του,
ζητώντας να ευλογεί πατρικά
τη Ζάκυνθο και τις Στροφάδες,
την Αυτοκρατορική Ιερά Μονή του
και τους Πατέρες της, αλλά και την Αίγινα.
Τον παρακαλούμε με ευλάβεια
να στηρίζει όλους μας ο Άγιος
και να θεραπεύει τους ασθενείς:

Τῆς Ζακύνθου τὸv γόνον καὶ Αἰγίvης τὸν πρόεδρον, τὸv φρουρὸν μονῆς τὼv Στροφάδωv, Διοvύσιοv ἅπαντες, τιμήσωμεv συμφώνως οἱ πιστοί, βοῶντες πρὸς αὐτὸν εἰλικριvῶς· Tαῖς λιταῖς τοὺς τὴv σὴν μνήμην ἐπιτελοῦντας σῶσον καὶ βοῶντάς σοι· Δόξα τῷ σὲ δοξάσαντι Χριστῷ· δόξα τῷ σὲ θαυμαστώσαντι· δόξα τῷ δωρησαμένῳ σε ἡμῖv, πρέσβυν ἀκοίμητον.

Σήμερα, νοερά, είμαι στο Τζάντε,
την όμορφη Ζάκυνθο που αγαπώ,
εκεί που ο Άγιος Διονύσιος δέχεται
την ευλάβεια και τα αιτήματα
των αμέτρητων προσκυνητών
του Ιερού Σκηνώματός του.

(Φωτογραφία: Ο Άγιος Διονύσιος, έργο αγνώστου του 1795, στο τέμπλο του Ιερού Ναού που βρίσκεται στον περίβολο του Αρχοντικού Γκορογιάννη, του πρώτου που εκτίσθη στην Ύδρα, όπου και εορτάσαμε τη Μνήμη του)