Κυριακή μετά τα Φώτα: «Όλοι μας έχουμε χαριτωθεί»

 

 

«Ἑνί ἑκάστῳ ἡμῶν ἐ­δό­θη ἡ χάρις κατά τό μέ­τρον τῆς δωρεᾶς τοῦ Χριστοῦ».

Στόν καθένα ἀπό ἐμᾶς, γράφει πρός τούς χρι­στιανούς τῆς Ἐφέ­σου ὁ ἀπόστολος Παῦ­λος, δό­θη­κε ἡ χάρη κατά τό μέ­­τρο τῆς δωρεᾶς τοῦ Χριστοῦ.

Ἡ τοποθέτηση τοῦ ἀποστόλου ἐντυπωσιά­ζει, γιατί αὐτός πού ἀρ­νεῖται νά ἀποδεχθεῖ τίς διαφορές μεταξύ τῶν ἀνθρώπων, ὑπο­στη­ρί­ζο­ντας ὅτι ὅλοι εἶ­ναι τό ἴδιο ἐνώ­πιον τοῦ Θεοῦ, ὡς τέ­κνα Θεοῦ, δέν ἀρ­νεῖται νά παρα­δε­χθεῖ καί τή μεταξύ τους δια­φορε­τι­κότητα πού ἐ­ξαρ­τᾶται καί βασί­ζεται στήν πα­ρου­σία τῆς θεί­ας Χάρι­τος.

Μεταξύ τῶν λεγομέ­νων τοῦ ἀποστόλου δέν ὑπάρχει φυσικά καμία ἀντίφαση. Γιατί πράγ­μα­­­­τι ὁ Θεός δημιουρ­γῶ­ν­­τας τόν ἄνθρωπο «κατ᾽ εἰκόνα καί καθ᾽ ὁ­μοίωσίν του» δέν τόν ἔπλασε ὅμοιο μέ τούς συνανθρώπους του.

Ἔ­πλα­σε ὅλους τούς ἀν­θρώπους μέ τίς ἴδιες δυ­­­νατότητες καί τίς ἴδι­ες προοπτικές, ὥστε νά ἔχουν ὅλοι τίς ἴδιες εὐ­καιρίες νά φθάσουν στόν κοινό τους στόχο, πού εἶναι ὁ Θεός. Καί αὐτές οἱ κοινές δυνα­τότητες καί προοπτικές πηγάζουν ἀπό τό «κατ᾽ εἰκόνα», ἀπό τήν κοινή καταγωγή τῶν ἀνθρώ­πων ἀπό τόν Θεό.

Συγχρόνως ὅμως ὁ Θε­ός ἔπλασε τόν ἄν­θρω­πο καί «καθ᾽ ὁμοί­ω­σίν» του, μέ τή δυνα­τό­τη­τα νά γίνει  ὅμοιος μέ αὐ­τόν. Καί γιά τόν λόγο αὐτό σέ κάθε ἕνα ἔδωσε τή χάρη του «κατά τό μέ­τρον τῆς δωρεᾶς». Καί αὐτή ἡ χάρη κάνει τόν ἕναν ἄνθρωπο δια­φορετικό ἀπό τόν ἄλλο, γιατί ὁ ἄνθρωπος δέν εἶναι ἕνα βιομηχα­νι­κό προϊόν, ἀλλά εἰκό­να τοῦ Θεοῦ.

Καί ὅπως τά τρία πρόσωπα τῆς Ἁ­γί­ας Τριάδος διαφέ­ρουν με­ταξύ τους, ἔτσι καί ὁ κάθε ἄνθρωπος εἶναι δια­­φορετικός· δια­­φο­ρε­τικός, γιατί ἔχει λάβει διαφορετική χάρη ἀπό τόν Θεό, ἀνάλογα μέ τό μέτρο τῆς δωρεᾶς.

Ἡ διαφορετική χάρη, πού λαμβάνει ὁ κάθε ἄν­­θρωπος, εἶναι μέσα στό σχέδιο τοῦ Θεοῦ καί ἔχει σκοπό ἀφενός νά βοη­θήσει τόν ἴδιο νά φθά­σει μέσω αὐτῆς στόν προορισμό του καί νά ἐπιτύχει τήν ὁμοίω­σή του μέ τόν Θεό, καί ἀφετέρου μέσω αὐτῆς νά βοηθήσει καί τούς ἄλλους ἀνθρώπους νά ἐπιτύχουν τό ἴδιο. Ἑπο­μένως ἡ χάρη πού ἔχει λάβει ὁ καθένας μας ἀπό τόν Θεό δέν εἶναι μία ἀποκλειστικά δική μας ὑπόθεση, ἀλλά εἶ­ναι καί ὑπόθεση τῶν ἀδελ­φῶν μας.

Ἡ δια­χείριση αὐτῆς τῆς χά­­­ριτος καί ἡ ἀξιοποί­η­ση δέν ἀφορᾶ μόνο ἐ­μᾶς ἀλλά καί τούς συν­ανθρώπους μας. Καί ἔχουμε χρέος καί εὐθύνη, ἀ­δελ­φοί μου, γι᾽ αὐτό. Τό διευκρι­νί­ζει, ἄλλωστε, ὁ ἀπό­στο­λος λέγοντας ὅτι ὁ Θεός «ἔδωσε τούς μέν ἀπο­στό­λους, τούς δέ προ­φή­τας, τούς δέ εὐ­αγγε­λιστάς, τούς δέ ποι­μέ­νας καί διδασκά­λους πρός τόν καταρ­τι­σμόν τῶν ἁγίων, εἰς ἔργον δια­κονίας, εἰς οἰ­κοδο­μήν τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ».

Ὁ λόγος τοῦ ἀπο­στό­λου Παύλου δέν ἀφορᾶ μό­νο στούς ἀποστόλους ἤ τούς προφῆτες, δέν ἀφορᾶ μόνο στόν ἐπί­σκο­πο ἤ στούς κληρι­κούς τῆς Ἐκκλησίας μας, οἱ ὁποῖοι βεβαίως καί ἔχουν τή δική τους εὐθύνη, ἀλλά ἀναφέ­ρε­ται καί στόν κάθε πι­στό, ὁ ὁποῖος θά πρέπει νά ἀξιοποιεῖ τή χά­ρη τοῦ Θεοῦ καί γιά τή δι­κή του σωτηρία καί «εἰς ἔργον δια­κο­νί­ας, εἰς οἰ­κοδομήν τοῦ σώμα­τος τοῦ Χριστοῦ».

Γι᾽ αὐτό τό πρῶτο πού θά πρέπει νά συνειδητοποιήσουμε εἶναι ὅτι ἔχουμε μέσα μας ὅλοι τή χάρη τοῦ Θεοῦ, αὐτή πού μᾶς ἔ­δω­σε ὁ Θεός μέ τό μυ­στήριο τοῦ ἁγίου βα­πτί­σματος καί μᾶς δίνει μέ τά λοιπά μυ­στήρια τῆς Ἐκ­κλησίας μας στά ὁ­ποῖα με­τέχουμε. Θά πρέ­πει νά τήν ἀνακα­λύψουμε καί νά μήν τήν ἀφή­νου­­­με ἀνενερ­γῆ καί ἀδρανῆ μέσα στήν ψυ­χή μας, ἀλλά νά τήν καλ­λιεργοῦμε καί νά τήν αὐξάνουμε ἀξιο­ποι­­­ῶν­τας την καί γιά τή δική μας πνευ­μα­τική πρόοδο ἀλλά καί θέ­τοντάς την στή διακο­νία τῶν ἀδελφῶν μας. Καί καθώς, ὅπως εἴ­πα­με, ὁ καθένας ἀπό ἐμᾶς ἔχει λάβει διαφορετική χάρη, τό δεύτερο πού θά πρέπει νά ἐξετάσου­με εἶναι τί μποροῦμε νά κάνουμε μέ αὐτή τή χά­ρη πού ἔχουμε. Πῶς μποροῦμε νά ἐξυπη­ρε­τή­σου­με καί νά συν­δρά­μουμε τίς ἀνάγκες τῶν ἀδελφῶν μας. Πῶς μπο­ροῦμε νά γίνου­με χρήσιμοι καί ὠφέλιμοι στό ἔργο τῆς Ἐκκλη­σίας μας.

Πῶς μποροῦ­με νά στηρί­ξου­με καί νά ἐνισχύσουμε τούς ἀνθρώπους γύρω μας. Πῶς μπροῦμε νά δώ­σου­με καί ἐμεῖς τή μαρ­τυρία τοῦ Χριστοῦ σέ ἕνα κόσμο πού φαι­νο­με­νικά ἀπομα­κρύ­νε­ται ἀπό αὐτόν. Πῶς μπο­ροῦμε νά μεταδώ­σου­με τήν ἐλπίδα τῆς πίστεως σέ ὅλους ἐκεί­νους πού εἶναι ἀπογοη­τευμένοι καί ἀπαι­σι­ό­δο­ξοι.

Ἀδελφοί μου, ἄς ἀ­κούσουμε σήμερα τόν ἀπό­στολο Παῦλο πού μᾶς λέγει ὅτι «ἑνί ἑκά­στῳ ἐδόθη ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ κατά τό μέτρον τῆς δωρεᾶς», καί ἄς ἀναζητήσουμε αὐτή τή χά­ρη στήν ψυχή μας. Καί ἄς τήν αὐξήσουμε, ἐπενδύοντάς την σέ ἔρ­γα διακονίας, ὥστε νά αὐξάνει μέσα μας, διότι ὅποιος τήν ἀξιο­ποιεῖ σ᾽αὐ­τόν δίνει ὁ Θεός πε­ρισσότερη χάρη, γιά νά μᾶς ὁδηγεῖ στή σωτηρία μας.

Μητροπολίτης Βεροίας κ. Παντελεήμων