Ένα πρωινό μετά τη Θεία Λειτουργία, ρώτησα τον Γέροντα γιατί έτρεχαν δάκρυα από τα μάτια της Παναγίας. Με κοίταξε και κούνησε το κεφάλι του:
«Γιαβρούμ, πως να μη κλαίει η Παναγία μας μ’ αυτά που γίνονται και μ’ αυτά που θα γίνουν…»
Πριν τον πόλεμο του 1940 όταν οι χωρικοί είχαν χορούς και τραγούδια στα σπίτια τους, ο Άγιος Γεώργιος Καρσλίδης έσκυβε το κεφάλι του και με λύπη έλεγε στο νεωκόρο του: ”Άχ γιαβρούμ (παιδί μου) δεν ξέρετε πίσω τί μας έρχεται..”.
Εννοούσε τον πόλεμο, που ερχόταν. Ο μπαρμπα-Θόδωρος, που έμενε μαζί του, διηγείται ότι λίγο καιρό πριν το ξέσπασμα του πολέμου τον άκουγε να κλαίει με λυγμούς κάθε βράδυ στο κελλί του. Σηκώθηκε μια νύχτα στενοχωρημένος να δει τι του συνέβαινε και να τον παρηγορήσει· τον βρήκε καθισμένο στο κρεβάτι του να κλαίει.
Τον ρώτησε τότε:
– Γέροντα, γιατί παίρνετε τόσο σοβαρά τα βάσανα που σας εξιστορεί ο κόσμος και κάθεστε κάθε νύκτα και κλαίτε;
Εκείνος τότε τον κοίταξε περίλυπος και του είπε:
– Εσύ δεν ξέρεις. Δεν ξέρεις τι έρχεται, παιδί μου…
Ο Όσιος έβλεπε νοερώς τη φρίκη του πολέμου και τις επερχόμενες καταστροφές. Επί μία ολόκληρη εβδομάδα έκλαιγε γοερά και συνεχώς, με αποκορύφωμα την παραμονή του ελληνοϊταλικού πολέμου. Το ότι προείδε τον πόλεμο το ανέφεραν, μετά την κήρυξη του πολέμου, κι άλλοι πολλοί.
Μετά τη γενική επιστράτευση ο Γέροντας συγκέντρωσε τα γυναικόπαιδα κι έκανε λιτανεία γύρω από το χωριό. Περιφερόταν με ένα κονσερβοκούτι γεμάτο κάρβουνα και με αυτό θύμιαζε τα σύνορα του χωριού επικαλούμενος τη θεία προστασία.
Όταν επέστρεψαν πίσω στο μοναστήρι, τους ανακοίνωσε ότι η Παναγία με τον Άγιο Γεώργιο έφυγαν για να βοηθήσουν στο μέτωπο.
«Αν θέλουμε να είμαστε πραγματικά Χριστιανοί, πρέπει να ακολουθήσουμε τα χνάρια του Χριστού μας. Πρέπει πάντα να συγχωρούμε και όχι να βλαστημούμε αυτούς, που μας έφταιξαν».
Να συναναστρέφεστε με φτωχούς και με ανθρώπους, που οι άλλοι τους ταπεινώνουν.
Να μήν σκέπτεστε μόνο τί θα φάτε, τί θα φορέσετε, τί μεγάλο σπίτι θα κτίσετε. Περισσότερο να προτιμάτε τα σπίτια των θλιμμένων και όχι των χαρούμενων. Εάν κάνετε έργα καλά, θα έχετε μεγάλο μισθό από τον Θεό. Θ’ αξιωθείτε να δείτε θαύματα και στην Άλλη Ζωή, θα έχετε απέραντη αγαλλίαση.
Σε μιά νέα γυναίκα είπε:
– Εσύ για την αγάπη που έδειξες στην κατάκοιτη μητέρα σου, έκανες πολύ καλά. Ο Θεός σου τα συγχώρεσε όλα.
Κάποτε ρώτησαν τον άγιο Γεώργιο τον Καρσλίδη γιατί ανάβει πολλά κεριά και απάντησε: Γι’ αυτούς πού δεν τους θυμάται κανείς…
Πρέπει κανονικά ως τις τρεις τη νύχτα να προσευχόμεθα, γιατί ως τις τρεις οι ουρανοί είναι ανοικτοί και η προσευχή μας εισακούεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου