Αὐτός εἶναι ὁ δρόμος ὁ σύμφωνος μέ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ.

  

Ἔλεγαν ὅτι ἦταν κάποιος στην κωμόπολη πού νήστευε πολύ, ὥστε νά τόν ἀποκαλοῦν ὁ Νηστευτής.

Ὅταν άκουσε γι' αυτόν ὁ ἀββᾶς Ζήνων, ἔστειλε νά τόν καλέσουν κι ἐκεῖνος ἦλθε εὐχαρίστως. Καί ἀφοῦ προσευχήθηκαν, κάθησαν.

Ἄρχισε λοιπόν ὁ Γέροντας να ἐργάζεται σιωπώντας. Καί ἐπειδή ὁ Νηστευτής δέν εὕρισκε τίποτε να μιλήσει μαζί του, ἄρχισε νά ἐνοχλεῖται ἀπό ἀνυπομονησία καί λέγει στον Γέροντα

«Δός μου τήν εὐχή σου, ἀββᾶ, γιατί θέλω να φύγω». «Γιατί;» τον ρωτᾶ ὁ Γέροντας. Κι ἐκεῖνος τοῦ ἀποκρίθηκε

«Γιατί ἡ καρδιά μου εἶναι σάν νά καίγεται καί δέν ξέρω τί ἔχει. Ὃταν ήμουν στην κωμόπολη, μέχρι αργά νήστευα καί οὐδέποτε μοῦ συνέβη κάτι τέτοιο».

Τοῦ λέγει ὁ Γέροντας:

«Στήν κωμόπολη τρεφόσουν ἀπό τά ἀφτιά σου. Πήγαινε ὅμως καί στό ἑξῆς νά τρώγεις τό μεσημέρι τήν ὥρα τοῦ φαγητοῦ καί ὅ,τι κάνεις νά τό κάνεις στα κρυφά».

Καί ὅταν ἄρχισε νά ἐνεργεῖ ἔτσι, μέ ἀνυπομονησία περίμενε τήν ὥρα τοῦ φαγητοῦ. Κι αὐτοί πού τόν γνώριζαν ἔλεγαν «Ὁ Νηστευτής δαιμονίστηκε».

Ἐκεῖνος πῆγε καί τά εἶπε ὅλα στον Γέροντα. Κι ὁ Γέροντας τοῦ ἀπάντησε· «Αὐτός εἶναι ὁ δρόμος ὁ σύμφωνος μέ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ».

Ἁγιολογία τῆς Ἐκκλησίας, Ἀποφθέγματα