Στην μνημη του πυρφόρου Προφήτη.

 

 

Ο Προφήτης Ηλίας, ο Ουρανόφρων, δεν γνώρισε θάνατο, γι’ αυτό και δεν εορτάζουμε τη μνήμη του, αλλά την ανάβασή τους «ως εις τον ουρανόν» με το πυρφόρο άρμα που έσερναν τέσσερα άλογα.

Ο Προφήτης Ηλίας ο Θεσβίτης, που τιμούμε και αγαπάμε, δεν είναι άγνωστο πρόσωπο. Είναι υπαρκτό και ζει! Ναι, ζει! Και περιμένει τη Δευτέρα Παρουσία του Κυρίου μας, για να έρθει να μας δείξει ξανά Εκείνον.

Πόσα μας διδάσκει η ζωή του... Υπέρμαχος της αληθείας, προκινδυνεύοντας για τη δόξα του Ονόματος του Θεού, δε δίστασε να ελέγξει τον παράνομο βασιλιά Αχαάβ και τη βασίλισσα Ιεζάβελ που προσκυνούσαν το είδωλο της ψεύτικης θεότητας με το όνομα Βάαλ και διέταζαν το λαό να κάνει το ίδιο.

Γεμάτος φωτιά εσωτερικά, ο Προφήτης Ηλίας, με την πύρινη προσευχή του κατέβασε φωτιά από τον ουρανό και έδειξε την αλήθεια. Γεμάτος φωτιά, από την ημέρα της γεννήσεώς του, έγινε όλος πύρινος.

Στις στιγμές των δοκιμασιών, με παρρησία είπε στο Θεό ότι έμεινε όχι απλά μόνος, αλλά μονώτατος! Και ο Θεός του έδειξε ότι δεν είναι μόνος του ο Ηλίας. Τον αξίωσε να βιώσει θαύματα με την προσευχή του. Ανέστησε το παιδί της χήρας που τον φιλοξένησε, της αύξησε το λάδι και το αλεύρι, έκλεισε με την πύρινη προσευχή του τους ουρανούς για 3 χρόνια και 6 μήνες και μετά, πάλι με την προσευχή του, ήρθε βροχή.

Δεν τον εγκατέλειψε ο Θεός, ούτε στις πιο δύσκολες στιγμές, στο όρος Χωρήβ που έμεινε μέχρι να περάσει η οργή των διωκτών του. Έστελνε ο Θεός τα κοράκια να του φέρνουν τροφή, άρτους το πρωί και κρέας το απόγευμα, ενώ από την πηγή έπινε νερό. 

 

Κι όταν έμεινε στο σπήλαιο του Χωρήβ, έζησε το μεγάλο θαύμα! Αξιώθηκε να νιώσει την παρουσία του Θεού, όπως Εκείνος τον προειδοποίησε. Έγινε σεισμός, έπεσε φωτιά και τέλος έπνευσε ένα λεπτό αεράκι. Κι όπως του είπε ο Θεός, «ουκ εν τω συσεισμώ... ουκ εν τω πυρί... και μετά... φωνή αύρας λεπτής και εκεί Κύριος».

Όπως άρχισε η ζωή του στη γη, με τους αγγέλους να τον σπαργανώνουν με φωτιά, έτσι τέλειωσε και η παρουσία του εδώ... Με φωτιά!

Δεν ήταν ποτέ ναυτικός ο Ηλίας. Δεν πήρε ποτέ κουπί να γυρίζει στα βουνά. Δεν χτίζουμε τους Ναούς και τα Μοναστήρια του στις κορυφές για αυτό το λόγο.

Ο Προφήτης Ηλίας ο Θεσβίτης, έζησε στο όρος Χωρήβ, έκανε με την προσευχή του στο Καρμήλιον όρος το θαύμα της καθόδου του πυρός στη θυσία, ήταν ασκητής φοβερός και υπόδειγμα εγκρατείας, ήταν βράχος πίστεως και βουνό αλήθειας. Και ήταν και είναι!

Παραμένει οδοδείκτης της αλήθειας. Παραμένει η μορφή που συγκλονίζει. Παραμένει ο Προφήτης της Παλαιάς Διαθήκης που αξίζει να μελετάμε και να εμπνεόμαστε.

Ας αγαπάμε τον Προφήτη Ηλία,
και ας τον επικαλούμαστε στις προσευχές μας. Έχει πολύ παρρησία ο Άγιος! Γιατί είναι ολοζώντανος. Γιατί είναι Δίκαιος.

Χρόνια πολλά και ευλογημένα, σε όλες και όλους.
Ιδιαίτερα σε όσες και όσους φέρουν το όνομά του.

Στη φωτογραφία, η Εικόνα του Προφήτου Ηλιού από το Αγιογραφείο της Ιεράς Μονής Ιβήρων Αγίου Όρους.