Εδώ είμαι πάλι! Ψηλαφίστε με!

 

Αυτοί που πίστεψαν τον Ιησού ως ενανθρωπήσαντα Υιό του Θεού και Σωτήρα( ερμ.Π.Τρεμπέλα),έγιναν και συνεχώς γίνονται παιδιά του Θεού! Υιοί Θεού, υιοί Φωτός! Δικαιωματικά, σαν σε κληρονομική διαδοχή! Αν πιστέψεις! Χωρίς ατέρμονες προϋποθέσεις και διαδικασίες, γίνεσαι Ένα με τον ίδιο τον Θεό! Αν Τον πιστέψεις, Τον δεχθείς και Τον λάβεις! Σύσσωμος και σύναιμος! Μια και μοναδική προϋπόθεση: Η πλουσιόδωρη πίστη!Μας κάνει …Θεούς και Υιούς Υψίστου! Όσοι έλαβον Αυτόν!
Η πίστη! Υπάρχουμε γιατί πιστεύουμε! Ζούμε και πορευόμαστε σ αυτό το πρόσκαιρο ακολουθώντας την , ή μάλλον στο κυνήγι της ! Τίποτα δεν γίνεται χωρίς αυτήν! Ούτε το παραμικρό βήμα δεν θα κάνουμε αν δεν πιστέψουμε πως στο επόμενο δεν παραμονεύει ο όλεθρος!Μια γουλιά νερό ζωτική δεν θα πιώ αν δεν πιστέψω πως απ την πηγή του δεν ρέει ο θάνατος! Τα πάντα κινεί! Τα όρη μετακινεί! Τον θάνατο κατατροπώνει! Και ενώ όλα μπορούμε να τα πιστέψουμε στην κυριολεξία, και ενώ καθυποβάλλουμε την λογική και το κοινώς αποδεκτό, σε ένα σημείο φρενάρουμε κάπως απότομα! 

Και μένουμε εκεί στυλωμένοι! Και αναμένουμε μαρτυρίες πειστικές και αποδείξεις αδιάσειστες! Μα και το απολύτως προσωπικό μας θαύμα! Θέλουμε να ψηλαφίσουμε τον ίδιο τον Θεό! Να έρθει δίπλα μας Εκείνος, να Τον ακούσουμε, να Τον δούμε, να Τον αγγίξουμε, να Τον γευθούμε! Να έχουμε εμείς αποκλειστικά την απόλυτη αίσθηση της παρουσίας Του. Μια ζωή ολάκερη στο κυνήγι του Θεού! Πασχίζοντας την ανακάλυψή Του! Και Εκείνος με άκρα κατανόηση μας κάνει το χατίρι, μα όχι για να τον ανακαλύψουμε! Δεν ανακαλύπτεται ο Θεός όσο κι αν ψάξουμε! Όπου κι αν φτάσουμε! 

Όποιον δικό Του μεσίτη κι αν γνωρίζουμε, δεν θα καταφέρουμε έστω κι αν είμαστε πεπεισμένοι πως όλο και Τον πλησιάζουμε! Γιατί ο Θεός αποκαλύπτεται! Σε μια γουλιά αγιασμού, στα δάκρυα που δεν σταματούν να κυλούν σε αυλακωμένα πρόσωπα του πόνου, μόλις από κάπου ακουστεί το όνομά Του, στο άρωμα μιας ηδύπνοης λευκόχρυσης κάρας , στο άφθαρτο ενός χεριού που αιώνες ευλογεί, στις απειράριθμες ακήρατες πλευρές Της Σταυρωμένης και Αναστημένης Αγάπης που από παντού ξεπροβάλλουν! 

«Αγίους και θαύματα παράγει τούτος ο τόπος» έλεγε ο αξέχαστος κυρ Νίκος ο Πετζίκης! Ναι αξέχαστε κυρ Νίκο, Αγίους και θαύματα και ακήρατες πλευρές του Αναστημένου Ναζαρηνού, σταλμένες σαν σταγόνες σε επομβρία ιαματική , να γεμίσουν τις θολωτές στέρνες του κατάξερου Εγώ μας! -Φέρε το δάχτυλό σου παιδί μου! Βάλτο στην πλευρά μου! Στήριξε την πίστη σου! – Ο Κύριός μου και ο Θεός μου! Πόσο δεν έχει ακουστεί τούτος ο διάλογος! Πόσες φορές δεν έχει βγει τούτη η ομολογία από τα χείλη μας! 

Μα πόσες ξεπήδησε απ την καρδιά μας; Ούτε μία ακόμα! Για αυτήν τη μια φορά θα παλεύουμε και θα λαχταράμε ως την τελευταία μας αναπνοή! Δεν τα καταφέραμε ακόμα! Κι ας μας προσφέρθηκε για ψηλάφηση τόσες φορές η κεντημένη πλευρά του Δεσπότη και τα σημάδια του από τα ιερά καρφία…Ω πως μας απογοητεύει τούτη η διαπίστωση! Τόσα χρόνια μέσα στην Εκκλησία, στα προσκυνήματα, στις θαυμαστές διηγήσεις, στις ιαματικές επεμβάσεις και ακόμα η καρδιά να σιωπά!Καρτεράμε την δική της ευλογημένη απόκριση! Την κροτώδη καρδιακή φωνή!

Έστω για μια φορά πριν την απόλυση, το νυν απολύεις του καθενός μας το παμπόθητο! Και ελπίζουμε και δεν απελπιζόμαστε, γιατί σκεφτόμαστε στις δύσκολες στιγμές της δοκιμασίας του λογικού μας, την ευλογημένη εκείνη απιστία του Αποστόλου Του! Αν ο Θωμάς που Τον έζησε 3 ολόκληρα χρόνια, αν εκείνος που Τον είδε να ανασταίνει νεκρούς και να θεραπεύει εκ γενετής τυφλούς και παραλύτους , αν εκείνος που τον άκουσε να διαβεβαιώνει συνεχώς για την τριήμερη έγερσή Του εκ των νεκρών, λίγες μόνο στιγμές μετά, λέει με πεποίθηση πως αν δεν δει και ψηλαφήσει για να βεβαιωθεί δεν θα πιστέψει…τότε έχουμε ελπίδα και εμείς! Γιατί ο Θωμάς έκανε μια συγκλονιστική ομολογία εκείνο το βράδυ το πανίερο της πίστης μας, το πρώτο μετά την Ανάσταση! Ήταν σαν να έλεγε και αυτός: Η καρδιά μου δεν πιστεύει!

Τα μάτια μου είδαν! Τα αυτιά μου άκουσαν ναι! Μα η καρδιά μου αναζητά ακόμα , θέλει αυτή να δεί , αυτή να ακούσει! Αυτή να ομολογήσει! Δεν μου αρκεί αυτό που τόσα χρόνια απλά παρατηρούσα! Θέλω να β ι ώ σ ω! Εγώ ο εκλεκτός Του Απόστολος Θωμάς, δωρίζω σε όλα τα κατοπινά αδέλφια μου , στους Χριστιανούς και αναζητητές της Αλήθειας όλων των Χριστιανικών αιώνων την ελπίδα της Α π ο κ ά λ υ ψ η ς του Θεού! Εντός σας! Στο κέντρο της καρδιάς σας! Γιατί πολλά άκουσε από τον Κύριό μας ο Άγιος και πολλά καταγράφηκαν μέσα του. Ένα όμως πραγματικά ασύγνεφα έλαμψε! Ρώτησαν κάποτε οι Φαρισαίοι τον Κύριο : Πότε έρχεται η βασιλεία του Θεού; Ήταν μπροστά ο Θωμάς όταν ο Χριστός μας τους απάντησε: «Οὐκ ἔρχεται ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ μετά παρατηρήσεως, οὐδέ ἐροῦσιν· ἰδού ὧδε ἤ ἰδού ἐκεῖ· ἰδού γάρ ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ ἐντός ὑμῶν ἐστι» (Λουκ 17 ...) Μέσα σας! 

Εκεί που πρέπει εγώ να κατοικώ! Στην καρδιά σας! Μόλις αυτό συμβεί , θα σπαράξει εκείνη και με όλη την δύναμή της θα ομολογήσει: Ο Κύριός μου και ο Θεός μου ! Ψηλάφηση θέλει η πίστη μας! Μόλις ομολογήσουμε την απιστία μας , έστω την υδαρή μας πίστη!Τότε θα αποκαλυφθεί ο Χριστός μας! Μετά από 8 ημέρες…ίσως…Μπορεί και ελάχιστα πριν ξεπνεύσουμε για τελευταία μας φορά!Ελάχιστα πριν αναχωρήσουμε για την αληθινή Ζωή! Σημασία έχει να ομολογήσουμε την απιστία μας! Να φωνάξει η καρδιά μας! Βοήθεια Κύριε! Βοήθει μοι τη απιστία! Κατοίκησε μέσα μου και απάλλαξέ με από τον μισόκαλο που ακόρεστα ενσπείρει χαμερπείς λογισμούς αμφιβολίας και απελπισίας και σκότους! 

Πάντα δυνατά τω πιστεύοντι! Πρόσθεσε Κύριε πίστη ζέουσα και υψοποιό! Ξεδιάλυνε της απιστίας μα και της ψεύτικης , της ανεμόδαρτης πίστης την αχλύν! Αυτής που μας καθησυχάζει ότι είναι ακλόνητη και ακέραιη και αδιάβλητη!Μέχρι που να φανεί ο Αναστημένος Ναζωραίος στο διπλανό υπερώο! Μέχρι να ακούσουμε από τους άλλους: Εωράκαμεν τον Κύριον! Και τότε ξεγυμνώνεται της καρδιάς η αλήθεια! Εσύ αδελφέ μου, ταλαίπωρε εαυτέ μου, που διακηρύσσεις με παρρησία πως εκ Πνεύματος Αγίου, αρεύστως, ανωδίνως και ανηδόνως Θεός γεννήθηκε εξ Αειπαρθένου Νύμφης Κυρίου!

Εσύ που όλα αυτά τα ψέλνεις και τα υμνείς! Εσύ που βροντοφώναξες μόλις το Χριστός Ανέστη! Δεν μπορείς να πιστέψεις ότι μετέλαβες το σώμα και το αίμα Του! Δεν μπορείς να δεχτείς ούτε τα πιο μικρά που σαν ακήρατες πλευρές αποκαλύπτονται μπροστά σου! Και μυρίζεις τον αγιασμό πριν τον πιείς , και φοβάσαι μην κολλήσεις τίποτα από τον μπροστινό σου γεράκο στην ουρά για την Θεία Μεταλαβιά! 

Και λογαριάζεις για τρελό και πλανεμέν-ωσεί λήρος εφάνη τα ρήματά του- όποιον με βουρκωμένα μάτια και πνιγμένη φωνή σου εξιστορεί μια θεία παρεμβολή και μια δική του ψηλάφηση! Και εδώ βρίσκεται το μεγαλύτερο από όλα θαύμα! Παρ ότι βλέπει ο Κύριος αυτές τις απαρνήσεις σου τις συνεχείς, Εκείνος δεν σταματά να εμφανίζεται μεθ ημέρας οκτώ! Να αποκαλύπτεται και Χαίρων Ερευνώμενος , γλυκά να μας καλεί: Εδώ είμαι πάλι! Μεθ υμών! Ψηλαφίστε με! 

Νώντας Σκοπετέας
Απόσπασμα από το βιβλίο: "Αυτοί οι παράξενοι Χριστιανοί"