Η λέξη σεραφείμ ή σεραφίμ προέρχεται από την Εβραϊκή λέξη ‘σαράφ’, που σημαίνει «καίω, καθαρίζω με φωτιά». Είναι αγγελικά πλάσματα που πλαισιώνουν το θρόνο του Θεού και είναι επιφορτισμένα με το να δοξολογούν τον Κύριο νύχτα και ημέρα ψάλλοντας ‘ Άγιος, άγιος, άγιος ο Κύριος των δυνάμεων, πάσα η γη είναι πλήρης της δόξης αυτού.’ (Ησα. 6:3, Αποκ. 4:8).
Ότι μας είναι γνωστό γι αυτά τα πνευματικά όντα το διαβάζουμε στην Παλαιά Διαθήκη. Εμπειρίες ανθρώπων του Θεού, όπως του προφήτου Ησαία, ο οποίος όταν κλήθηκε για να υπηρετήσει τον Θεό και ν’ αναλάβει την διακονία του ως προφήτου το 736 π.χ., βλέπει σε μεγαλειώδες όραμα την δόξα του Κυρίου και τα Σεραφείμ να πλαισιώνουν τον θρόνο Του έχοντας έξι πτέρυγες. (Ησα. 6:1-8). Από αυτές, οι δυο σκεπάζουν το πρόσωπο τους, δύο σκεπάζουν τα πόδια τους, πράγμα που φανερώνει ταπείνωση και σεβασμό στον Θεό και άλλες δύο ήταν για να πετάνε. (Aποκ. 5:8),
Τα ουράνια αυτά όντα τα βλέπουμε πάλι στην όραση του Ιωάννη, όπως αυτή περιγράφεται από τον ίδιο στο βιβλίο της Αποκάλυψης, σε μια ακατάπαυστη δοξολογία του Δημιουργού καθώς λένε, ‘άγιος, άγιος Κύριος ο Θεός ο παντοκράτωρ, ο ην και ο ων και ο ερχόμενος.’ (Αποκ. 4:6-11) και ‘Άξιος είσαι, Κύριε, να λάβης την δόξαν και την τιμήν και την δύναμιν, διότι συ έκτισας τα πάντα, και διά το θέλημά σου υπάρχουσι και εκτίσθησαν.’ ”Αλλες πάλι δοξολογίες που απευθύνονται στον Δημιουργό και Λυτρωτή και στην οποία συμμετέχουν με έναν νέο ύμνο, μπροστά στο Αρνίο, τα Σεραφείμ τα χερουβείμ, οι Πρεσβύτεροι, μυριάδες αγγέλων και ολόκληρο το σύμπαν σε μια σκηνή υπερφυσικού μεγαλείου, με έκσταση μπροστά στο θαύμα της λυτρώσεως του ανθρώπινου γένους λένε. ‘Άξιος είσαι να λάβης το βιβλίον και να ανοίξης τας σφραγίδας αυτού, διότι εσφάγης και ηγόρασας ημάς εις τον Θεόν διά του αίματός σου εκ πάσης φυλής και γλώσσης και λαού και έθνους, και έκαμες ημάς εις τον Θεόν ημών βασιλείς και ιερείς, και θέλομεν βασιλεύσει επί της γης.’ (Αποκ. 5:8-9)
Επίσης ακαταπαύστως και μαγαλοφώνος ψέλνουν: ‘Άξιον είναι το Αρνίον το εσφαγμένον να λάβη την δύναμιν και πλούτον και σοφίαν και ισχύν και τιμήν και δόξαν και ευλογίαν’. ( Αποκ. 5:12) Και ‘Εις τον καθήμενον επί του θρόνου και εις το Αρνίον έστω η ευλογία και η τιμή και η δόξα και το κράτος εις τους αιώνας των αιώνων. Και τα τέσσαρα ζώα έλεγον· Αμήν·’( Αποκ.5:13-14)
Ο Ησαίας στ ‘όραμά βλέπει τα Σεραφείμ να έχουν έξη πτέρυγες, ενώ ο Ιωάννης παρατηρεί πως είναι γεμάτα από οφθαλμούς ‘έμπροσθεν και όπισθεν.’ Δηλ. από μέσα και απέξω και γύρω από τις φτερούγες τους, κάτι που φανερώνει ασταμάτητη επαγρύπνηση και σεβασμό, διότι έτσι, βλέπουν τον Θεό όπου και να στρέφονται. Επίσης βλέπει τα πρόσωπά και των τεσσάρων όντων, να έχουν ανθρώπινα χαρακτηριστικά αλλά και ζώων, όπως του λέοντος, του μοσχαριού και του αετού, όταν αυτός πετάει. Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε μετά βεβαιότητος, εάν είναι τα ίδια η έχουν ομοιότητες με τα όντα που βλέπει ο Ιεζεκιήλ. Αυτός άλλωστε, μετά βεβαιότητας λέει, πως ήταν Χερουβείμ. (Ιεζ 10:20)( Ιεζ.1:5-28)
Σε κάθε περίπτωση τα Χερουβείμ είναι μια παρόμοια με τα Σεραφείμ τάξη αγγελικών πλασμάτων. Ο ρόλος που τους έχει δοθεί, είναι μεν διαφορετικός αλλά στην όραση του Ιωάννη τα βλέπουμε να συλλειτουργούν με τα Σεραφείμ, συμμετέχοντας στην αέναη λατρεία του Θεού, καθώς κι αυτά διακηρύττουν το ίδιο την αγιότητά Του. Για το τι συμβολίζουν τα πρόσωπα τους, οι γνώμες είναι διαφορετικές κι ότι κι αν ειπωθεί παρά πάνω, θα είναι αυθαίρετο ενώ δεν προσθέτουν καμία ουσιαστική γνώση. Αξιοσημείωτο είναι και αυτό θα πρέπει να κρατήσουμε από την γνώση μας για τα Σεραφείμ και τα Χερουβείμ, ότι λειτουργούν με τέτοιο τρόπο, ώστε συμβάλλουν συνεχώς στην ανθρώπινη ιστορία και την πορεία του ανθρώπου προς την λύτρωση! (Ησα.6:6-7)
Τα χερουβείμ
Τα χερουβείμ ή χερουβίμ είναι λέξη Εβραϊκή, η οποία στα Ελληνικά πιθανόν να αποδίδεται σαν «πλήθος γνώσεως» ή «απόσταγμα σοφίας».
Όπως και τα σεραφείμ είναι υψηλόβαθμα αγγελικά ή πνευματικά πλάσματα άνευ φίλου, τα οποία βρίσκονται στο άμεσο περιβάλλον του Θεού, προσφέρουν υπηρεσίες και συμμετέχουν στην ακατάπαυστη λατρεία του Θεού νύκτα και ημέρα, διακηρύττοντας την αγιότητά Εκείνου, του οποίου η δύναμη υπερβαίνει όλων των άλλων και που όχι μόνο είναι αλλά ήταν και θα έρθει. (Αποκ. 4:6-10).
Eάν στα σεραφείμ αναγνωρίσουμε τον ηγετικό ρόλο στην λατρεία για τα χερουβείμ μπορούμε να πούμε μετά βεβαιότητας πως είναι οι φύλακες του θρόνου του Θεού. (Αποκ.4:9 & 5:15),
Τα μάτια που διαθέτουν, τα οποία αναφέρονται περισσότερο από μια φορά, (εδ.6&8), αυτό που αντιπροσωπεύουν, μάλλον είναι εξαιρετικά σημαντικό, μιας και τα πολλά μάτια δείχνουν, ότι τα πλάσματα αυτά είναι ιδιαιτέρως ενήμερα για όλα όσα συμβαίνουν στο χώρο του θρόνου!
Περιστοιχίζουν τον θρόνο του Θεού, δηλαδή βρίσκονται ενώπιον της παρουσίας του Θεού, έτοιμα να εκπληρώσουν οποιαδήποτε εντολή Του, ενώ μαζί με τους τροχούς (τους στροβίλους στα εβρ. Γαλγάλ) αποτελούν μέρος του ουράνιου άρματος του Θεού ( Ιεζ. 15-28 ,9:3,10:1-22, 11:22).
Επανεμφανίζονται σε νέο όραμα του Ιεζεκιήλ, στο (κεφ.9 & 10) εποπτεύοντας την καταστροφή της Ιερουσαλήμ και την σφαγή των ειδωλολατρών κατοίκων της, παρ’ εκτός εκείνων που έφεραν το σημάδι του Θεού στα μέτωπά τους.
Ενήργησαν ως φύλακες του Κήπου της Εδέμ και της οδού που οδηγούσε στο δέντρο της ζωής μετά την εκδίωξη του Αδάμ και της Εύας, προασπίζοντας το θεϊκό θέλημα. (Γεν.3:24).
Στη σκηνή του μαρτυρίου του αρχαίου Ισραήλ, απεικονίσεις πτερωτών χερουβείμ χρησιμοποιήθηκαν στην εσωτερική διακόσμησή της, από χρυσάφι σφυρηλατημένο τα οποία ήσαν τοποθετημένα επί τού καλύμματος της κιβωτού της Διαθήκης, ένα σώμα με το Ιλαστήριο και τα υφαντά χερουβείμ, στα παραπετάσματα της αυλής της σκηνής. (Έξ. 25:17-22 & 26)
Το ίδιο συνέβη και με τη διακόσμηση του Ναού που οικοδόμησε ο Σολομών. Κατασκευασμένα Χερουβείμ από χρυσό και ξύλου ελιάς, τοποθετήθηκαν εις τα Άγια των Ἁγίων, όπου με τις απλωμένες πτέρυγές τους, σχημάτιζαν ἕνα εἶδος σκέπης ὑπέρ της κιβωτού της Διαθήκης, ενώ άλλα κοσμούσαν τις επενδύσεις των τοίχων η τας θύρας του Ναού.
( Εξ. 26:1, 31-34, 36:8-35, Β’ Σαμ.6:2 ,22:11,Α΄Βασιλ. 6:16-29, 7:28-36, 8:7, Β΄Χρον.3:7, 5:7, Ιεζ.41:18-20,25, Εβρ. 9:5 ).
Τα Χερουβείμ αυτά φαίνεται, ότι ήσαν οι φύλακες της κιβωτού και παράλληλα τα ορατά σύμβολα της παρουσίας του Θεού, όταν ο Κύριος μιλούσε στον Μωυσή «ἀναμέσον τῶν δύο χερουβίμ, άνωθεν τοῦ ἱλαστηρίου, το οποίο ήταν επί της κιβωτού του μαρτυρίου». (Ἔξ. 25:22 & Ἀριθ. 7: 89)
Ὁ ρόλος τους ως φυλάκων η προστατών υπογραμμίζεται επίσης στον Ιεζεκιήλ, κάνοντας σαφή αναφορά για ένα χερούβ που εξέπεσε ενώ ήταν ‘χερούβ επισκιάζων.’ Υπονοώντας τον διάβολο τον δείχνει να παρίσταται στο περιβάλλον του Θεού με μορφή ανθρώπινη και σαν τον βασιλέα της Τύρου.(Ἰεζ.28:14- 16).
Ως προς την περιγραφή τους έχουμε τα εξής στοιχεία.
1. Όλο τους το σώμα είναι γεμάτο από οφθαλμούς όπως επίσης τα νώτα τους, τα χέρια τους και οι πτέρυγές τους .(Ιεζ. 10:12)
2. Έκαστο Χερούβ είχε τέσσερα πρόσωπα ένα όμοιο με άνθρωπο το δεύτερο όμοιο με λέοντα το τρίτο όμοιο με μοσχάρι και το τέταρτο όμοιο με αετό που πετούσε. (Ιεζ.10:14) Στην απεικόνιση των Χερουβείμ άνωθεν του Ιλαστηρίου, η οποία δίνεται με οδηγία από τον Κύριο και αφορά στην ανοικοδόμηση του νέου ναού, τα πρόσωπά ενός εκάστου εξ αυτών είναι δύο .Ένα όμοιο με άνθρωπο κι ένα όμοιο με λέοντα.(Ιεζ.41:18)
3.Όλα είχαν από τέσσερις πτέρυγες, (Ιεζ.1:6) ο ήχος των οποίων όταν πετούσαν έμοιαζε με την φωνή του Παντοδύναμου Θεού όταν μιλούσε.(Ιεζ.10:5) Με τις δύο πετούσαν και με τις άλλες δύο έκρυβαν τα σώματά τους (Ιεζ. 1:11)
4.Είχαν τέσσερα χέρια όμοια με ανθρώπου, κάτω από κάθε πτέρυγα . (Ιεζ.10:8)
5.Είχαν πόδια στητά όμοια με ανθρώπου, με πέλματα δίχηλα σαν κι αυτά του μοσχαριού(Ιεζ.1:7)
6.Ἡ λάμψη τους είναι όπως της αστραπής (Ιεζ.1:13) και το πνεύμα τους κινεί τους τροχούς του άρματος (Ιεζ. 1:15-21).
Όπως είπαμε και ποιο πάνω, ότι ισχύει για τα Σεραφείμ το ίδιο είναι και για τα χερουβείμ, αφού όλα τα αγγελικά πλάσματα συμπεριλαμβανομένων κι αυτών, λειτουργούν με τον ίδιο τρόπο.
ΚΑΝΕΝΑ ΑΠΟ Τ’ ΑΓΓΕΛΙΚΑ ΠΛΑΣΜΑΤΑ ΔΕΝ ΜΑΣ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ ΝΑ ΛΑΤΡΕΥΟΥΜΕ, ΑΦΟΥ ΟΠΩΣ ΕΙΔΑΜΕ, Η ΔΟΞΑ, Η ΛΑΤΡΕΙΑ, Η ΤΙΜΗ ΚΑΙ Η ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΗ, ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΤΟΝ ΕΝΑ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΘΕΟ ΤΟΝ ΖΩΝΤΑ ΣΤΟΥΣ ΑΙΩΝΕΣ ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ, ΑΜΗΝ.
Γιαννης Μαστοράκος
Φωνή βοώντος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου