Διδάσκαλε που μένεις;

 

Τρυφωνόπουλος Γεώργιος,
Θεολόγος Α.Π.Θ.

---

Κάθε συνάντηση και γνωριμία του Χριστού με τον άνθρωπο δεν μπορεί να εννοηθεί ως γενική κι αόριστη, αλλά μετατρέπεται σε προσωπικό γεγονός, μοναδικό εντός του χρόνου και του χώρου.

Επειδή ο Κύριος δεν αποτελεί μια αφηρημένη έννοια μέσα στην φαντασία, αλλά είναι ο Σαρκωθείς ως Άνθρωπος Θεός, που καλεί σε σχέση, μετοχή και κοινωνία τον άνθρωπο, μοναδική και ξεχωριστή, μα συνάμα επαναλαμβανόμενη συνεχώς στον υπερκόσμιο λειτουργικό χρόνο.

Οι μαθητές Ανδρέας και Ιωάννης ακούγοντας τον δάσκαλο τους, Τίμιο Πρόδρομο, να φανερώνει τον Χριστό που περνούσε από εκεί, αμέσως τρέχουν προς Αυτόν, επιθυμώντας να μάθουν που μένει. Κι Εκείνος τους καλεί να έρθουν και να δουν.

Προφανώς, ο Κύριος βρίσκεται παντού, αλλά ο Ίδιος ως Πρόσωπο έχει συγκεκριμένο τόπο όπου φανερώνεται στον άνθρωπο, κοινωνεί μαζί του, φωτίζοντας και αγιάζοντας την ύπαρξη του.

Μέσα στην εκκλησία, διαρκώς προετοιμαζόμαστε για την συνάντηση με τον Θεό.

Καθώς μαθητεύουμε κι εμείς όπως οι απόστολοι Ανδρέας και Ιωάννης κοντά στον πνευματικό , όπου ως άλλος Πρόδρομος αναλαμβάνει την ευθύνη να υποδείξει τον Χριστό στην ζωή μας.

Μας καθοδηγεί μέσα από την Αγία Γραφή, τα Πατερικά κείμενα. Βοηθώντας μας να καλλιεργήσουμε τις αρετές και τα χαρίσματα, που γίνονται οι οδοδείκτες της συνάντησης με τον Θεό.

Έπειτα, μόλις φανεί ο Χριστό στην ζωή μας, ο πνευματικός μας προτρέπει να Τον ακολουθήσουμε, υποστηρίζει τα βήματα μας, ευθυγραμμίζει την πορεία μας, ώστε πάντοτε να βαδίζουμε στον δρόμο που οδηγεί στον Κύριο και Θεό μας.

Κι εμείς πλησιάζουμε τον Χριστό, ζητώντας να μάθουμε που ακριβώς μένει.

Κι Αυτός μας καλεί να έρθουμε στο σπίτι Του, που είναι ο Ναός Του, εκεί να Τον γνωρίσουμε, μέσα από τ' αποστολικά και ευαγγελικά αναγνώσματα όπου μιλούν για Εκείνον, προκειμένου να Τον μάθουμε καλύτερα.

Μέχρι την στιγμή, όπου ο Ίδιος αναλάβει την πορεία Του προς τον Γολγοθά, στην μεγάλη θυσία.

Προσφέροντας το Σώμα και το Αίμα Του, καθιστώντας μας μετόχους Ζωής αιωνίου.

Καθότι ο Θεός δεν είναι μια γενική ιδέα, ούτε κάποιο μυστηριώδες ον, τ' οποίο πρέπει να εξερευνηθεί, αλλά συγκεκριμένο Πρόσωπο που επιθυμεί να κοινωνήσει μαζί μας, φανερώνοντας τον Εαυτό Του, καθιστώντας μας μετόχους και κοινωνούς της δόξης Του.

Κι ο πνευματικός, η Αγία Γραφή, τα πατερικά κείμενα, η καλλιέργεια των αρετών, όλα βρίσκουν νόημα σ' αυτήν προσωπική μας συνάντηση με τον Χριστό.

Μέσα στην εκκλησία, κάθε μυστηριακή κι αγιαστική πράξη συντελείται προκειμένου να φτάσουμε στην συνάντηση με τον Θεό, στο ποτήριο της Ζωής, στο οποίο πραγματοποιείται η πλήρης ένωση μας μαζί Του.

Η εκκλησία διαρκώς μας προετοιμάζει, προκειμένου να γνωρίσουμε τον Χριστό, μας καλεί να Τον γευτούμε τρώγοντας το Σώμα και πίνοντας το Αίμα Του.

Και φωτισμένοι από την άγνοια που είχαμε πριν οδηγηθούμε στον Ναό, φέροντας στην καρδιά μας πλέον τον Ίδιο τον Θεό, να Τον μεταδώσουμε στις συναναστροφές μας με τους άλλους.

Νιώθοντας την πληρότητα της παρουσίας του Χριστού μέσα μας, εκφράζοντας με βεβαιότητα όπως έκανε ο απόστολος Ανδρέας στον αδελφό του Πέτρο, λέγοντας κι εμείς στους διπλανούς μας ότι πράγματι βρήκαμε τον Μεσσία, καλώντας τους να έρθουν κι εκείνοι στον Ναό, ώστε να Τον συναντήσουν.

Όλα τα πρόσωπα του ευαγγελικού αναγνώσματος έχουν την απόλυτη βεβαιότητα.

Ο Πρόδρομος με σιγουριά υποδεικνύει τον Χριστό ως Αμνό του Θεού.

Οι μαθητές Ανδρέας και Ιωάννης ξέρουν πραγματικά τι θέλουν, να γνωρίσουν τον Κύριο.

Κι αφού γίνουν κοινωνοί της Ζωής Του, τρέχουν να φέρουν τους άλλους προς τον Ιησού.

Δεν σπεύδει ο απόστολος Ανδρέας ν' αναλύσει, ούτε κι έχει πρόθεση ν' αναλωθεί σε ζητήσεις, αποτυπώνει με μια φράση ότι ακριβώς βίωσε, βρήκαμε τον Μεσσία.

Δεν τον περιγράφει, αντίθετα τον εκπέμπει στον αδελφό του κι έπειτα απόστολο Πέτρο, τον οποίο καλεί να έρθει και να γνωρίσει τον Χριστό.

Αυτό το μοναδικό γεγονός μας προσφέρει σε κάθε Θεία Λειτουργία η εκκλησία. Ζούμε την άγνοια, ερχόμαστε στον Ναό να φωτιστούμε κι έπειτα να ενωθούμε τον Χριστό κοινωνώντας συνεχώς το Σώμα και το Αίμα Του, κι αυτό το μοναδικό γεγονός στον χρόνο, γίνεται διαρκές και επαναλαμβανόμενα μοναδικό στην λειτουργική διάσταση.

Κι έπειτα μ' ανοιγμένα τα μάτια της καρδιάς, καλούμαστε να εκπέμψουμε τον Κύριο, που ζει στην καρδιά μας με την Θεία Ευχαριστία, σε κάθε άνθρωπο που συναντούμε στην ζωή μας.

Λέγοντας του, ότι όντως βρήκαμε το Μεσσία, καλώντας τον με βεβαιότητα να έρθει και να δει, να γίνει κοινωνός της αποκάλυψης κι εμπειρίας του Θεού.

Πηγή: romfea.gr