Σχόλια στο Ευαγγέλιο της Κυριακής (Κυριακή μετά τα Φώτα)

 

Φως Χριστού

“Ο λαός ο καθήμενος εν σκότει είδε φως μέγα”.

Η σημερινή ευαγγελική διήγηση ανοίγει ενώπιό μας αλήθειες, οι οποίες παραπέμπουν στο αληθινό φως που προσφέρει μόνο ο Χριστός, ως σωτήρας και λυτρωτής του κόσμου. 

Βέβαια, κάποια φώτα υπήρχαν και στην αρχαιότητα, αλλά αυτά ήταν πολύ αμυδρά και αδύναμα για να φωτίσουν το δρόμο των ανθρώπων και να τους οδηγήσουν στην πραγματική σωτηρία. Αυτά τα φώτα αφορούν τους ανθρώπους εκείνους που διατύπωναν μεν κάποιες σοφές σκέψεις, οι οποίες όμως κινούντο σε πολύ ρηχά νερά και δεν είχαν καθόλου το βάθος του ζωντανού ύδατος, που προσφέρει η αστείρευτη πηγή της Εκκλησίας μας, ως αλήθεια και ζωή.

Το Φως το αληθινό που διαλύει και εξανεμίζει πραγματικά τα σκοτάδια της ζωής και απεγκλωβίζει τον άνθρωπο από τα πολλαπλά αδιέξοδά του είναι ένα και μοναδικό. Είναι ο ίδιος ο Χριστός. Το Φως αυτό είναι εκείνο που βοηθά τον κάθε άνθρωπο να σέρνει τα βήματά του στην αλήθεια της ζωής και ν’ απομακρύνεται από την πλάνη των ειδώλων. 

Είναι εκείνο ακόμα που δείχνει τον προορισμό μας πάνω στη γη. Είναι χαρακτηριστικό αυτό που προανήγγειλε ο προφήτης Ησαΐας, πολλούς αιώνες πριν τον ερχομό του Χριστού: «Ο λαός ο καθήμενος εν σκότει είδε φως μέγα, και τοις καθημένοις εν χώρα και σκιά θανάτου φως ανέτειλεν αυτοίς».

Ο Ήλιος της Δικαιοσύνης

Στην πραγματικότητα, ο Χριστός παρομοιάζεται με τον ήλιο. Είναι όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται ο «Ήλιος της Δικαιοσύνης». Είναι εκείνος που φωτίζει εκτυφλωτικά την πορεία που καλείται κάθε χριστιανός ν’ ακολουθήσει στη ζωή του. Η πορεία αυτή φωτίζεται κατά τρόπο που να δίνει μια πληρότητα ζωής στον άνθρωπο και να τον οδηγεί στην ανύψωσή του σε πνευματικές κορυφογραμμές. Είναι η περίπτωση κατά την οποία ο άνθρωπος καταξιώνεται ως πρόσωπο, με όλη την τιμή και την αξία που τον ενδύει η μητέρα μας Εκκλησία.

Πραγματικά, σήμερα η ζωή μας βυθίζεται πολλές φορές στα σκοτάδια των αδιεξόδων, στα οποία εκβάλλει η αλαζονική διάθεση του ανθρώπου και κυρίως η επιμονή του ν’ αφήνει έξω από τη ζωή του τον Θεό. Είναι τότε που καταντά η ζωή του να είναι άχαρη και να δοκιμάζει, με ό,τι συνεπάγεται αυτό, οδυνηρές γεύσεις θανάτου. 

Μέσα απ’ αυτή την ακαταστασία, ο άνθρωπος ψάχνει για να βρει κάποια φώτα. Πολλές φορές όμως ο ίδιος αρνείται να συναντήσει το πραγματικό Φως της ζωής, που είναι ο ίδιος ο Χριστός.

Αγαπητοί αδελφοί, ο δρόμος που οδηγεί στον Χριστό ανοίγεται διάπλατα μέσα από τη μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας μας. Σύμφωνα με την πατερική σκέψη, η Εκκλησία είναι το ίδιο το Σώμα του Χριστού παρατεινόμενο στους αιώνες. Είναι γι’ αυτό το λόγο που ο άνθρωπος σήμερα καλείται να βρίσκει ανάπαυση στην αγκαλιά της μητέρας του Εκκλησίας και να εγκολπώνεται τα σωτήρια εκείνα μηνύματα που μεταφράζονται, σύμφωνα και με το παράδειγμα των αγίων μας, σε πράξη καθημερινής ζωής. 

Ειδικότερα, ο ορθόδοξος χριστιανός καλείται να αποκτά εμπειρία του φωτός του αληθινού, μέσα από το Ευχαριστιακό Δείπνο που προσφέρει η Εκκλησία στη Θεία Λειτουργία. Μόνο τότε μπορεί να βρίσκει επαλήθευση και να μετουσιώνεται σε αυθεντική μαρτυρία η διακήρυξη: «…είδομεν το Φως το αληθινόν ελάβομεν πνεύμα επουράνιον…».

 

Χριστάκης Ευσταθίου, Θεολόγος

Πηγή: Εκκλησία της Κύπρου