Όταν ζούμε μέσα στη χαρά του Θεού, ποτέ δεν πρέπει να σκεφτόμαστε τον θάνατο.
Και να έρθει το τέλος της ζωής μας και να είναι το πόδι μας μέσα στο λάκκο. Εμείς πρέπει να φυτεύουμε συκιές, καρυδιές, κυπαρίσσια, να φτιάχνουμε περιβόλια για τους συνανθρώπους μας, να φτιάχνουμε εκκλησίες και ας είναι το ένα ποδάρι μας στο λάκκο.
Γιατί τα κάνουμε αυτά; Από την αγάπη. Επειδή πρέπει να πιστέψουμε ότι δεν υπάρχει θάνατος και θέλουμε οι συνάνθρωποί μας, που θα περάσουν από εδώ να μας δουν, να βρούνε κάτι, να γίνουνε καλοί, να μην γίνουνε κλέφτες και να κλέβει ο ένας τον άλλον.
Γι’ αυτό φυτεύουμε και τα φρούτα και τα καρύδια και τα σύκα. Γι’ αυτό φτιάχνουμε και Εκκλησίες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου