Λογικό ερώτημα: «Τι γίνεται όταν αμαρτήσω; Παύω να είμαι παιδί του Θεού;» Όχι βέβαια. Ας σκεφτούμε την αναλογία μιας ανθρώπινης οικογένειας. Ας φανταστούμε ένα αγόρι να είναι αγενές με τους γονείς του. Υπάρχει ένταση στην οικογενειακή ατμόσφαιρα.
Πατέρας και γιος δεν μιλούν. Τι έχει συμβεί; Το αγόρι έπαψε να είναι γιος; Όχι. Η σχέση τους είναι ακριβώς η ίδια. Είναι η συναναστροφή τους που έχει διασπαστεί. Η σχέση εξαρτάται από τη γέννηση. Η συναναστροφή εξαρτάται από τη συμπεριφορά.
Μόλις το αγόρι ζητήσει συγγνώμη, συγχωρείται. Και η συγχώρεση αποκαθιστά τη συναναστροφή. Το ίδιο συμβαίνει και με τα παιδιά του Θεού. Όταν αμαρτάνουμε, δεν χάνουμε τη σχέση μας μαζί Του ως παιδιά, αν και η συναναστροφή μας μαζί Του χαλάει, μέχρι να μετανοήσουμε και να ομολογήσουμε τις αμαρτίες μας.
«Αν ομολογούμε τις αμαρτίες μας, είναι πιστός και δίκαιος (ο Θεός), για να μας συγχωρήσει τις αμαρτίες και να μας καθαρίσει από κάθε αδικία» (Ά Ιωαν.1,9).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου