Να γίνεις "χρηστός".

  

 

Το να γίνεις χρηστός με "η" πρέπει να καταλάβεις ότι είναι άσκηση καθημερινής ζωής. Εκεί που είσαι! Μη ζητάς άλλα πράγματα! Στη δυσκολία που βρίσκεσαι.
Εκεί που είσαι. Στο γραφείο, στο σπίτι σου, οπουδήποτε είσαι.
Κάτσε εκεί! Μάθε να κάνεις υπομονή!
Να εντάξεις τη δυσκολία σου σαν καθημερινή άσκηση. Όπως και στο γάμο το ίδιο.
Και ο γάμος τι είναι;
Μία μαρτυρική οδός όπου καθημερινά καλείσαι να ξεπεράσεις τον εαυτό σου.
Ο μοναχισμός τι είναι; το ίδιο πράγμα.
Μία οδός μαρτυρίου που καλείσαι να ξεπεράσεις τον εαυτό σου.
Εάν μέσα στο μοναχισμό κι αν μέσα στο γάμο θέλεις να κάνεις αυτό που θέλεις εσύ, θα καταστρέψεις και το ένα και το άλλο. Και αν δεν μάθεις στην πορεία της καθημερινής σου ζωής να σηκώνεις το σταυρό σου -τον καθημερινό σταυρό, το "καθ' ημέραν" που λέει και το Ευαγγέλιο- και να τον εντάξεις μέσα στην πορεία της πνευματικής ζωής, χάνεις τις χίλιες ευκαιρίες που σου δίνει ο Θεός, ανά πάσα στιγμή, για να τελειωθείς εν Χριστώ.
Οποιαδήποτε δυσκολία μπορείς να την εντάξεις σε αυτόν τον τρόπο.

Αν διαβάσετε το γεροντικό θα δείτε ότι είναι γεμάτο από απλά πράγματα τα οποία όμως ανέδειξαν γίγαντες αρετής.

Πάει ένας στο γεροντικό και προσευχήθηκε: "Θεέ μου, σήμερα βοήθησέ με να κάνω το θέλημά σου." Και πούλαγε τα καλάθια του. Πάει ένας άλλος δίπλα του και του λέει: "Πόσο πούλησες το καλάθι, πάτερ;"
Λέει αυτός: "50 νομίσματα".
Λέει ο άλλος: "Αγόρασέ μου μία τυρόπιτα"
Του αγόρασε. Μετά πουλάει άλλο καλάθι.
Τον ρωτάει ο άλλος:"πόσο το πούλησες αυτό;"
"30 νομίσματα" απάντησε.
"Αγόρασέ μου αυτό το πράγμα."
Του το αγόρασε κι αυτό.
Στο τέλος ό,τι έκανε και πουλούσε του έλεγε ο άλλος: "αγόρασε μου το ένα, αγόρασε μου το άλλο" και έμεινε χωρίς χρήματα.
Του τα πήρε όλα! Αλλά δεν εγόγγυσε.
Αφού τα πούλησε όλα και του τα'φαγε, πάει για να φύγει.
Και του λέει ο άλλος: "Πού θα πας;"
Λέει: "Πάω να φύγω πίσω στην έρημο".
Του λέει: "δεν με παίρνεις και εμένα μαζί σου;" Άντε, λέει, και τον φορτώθηκε και στην πλάτη του να τον πάρει. Στο δρόμο ξαφνικά αισθάνθηκε ότι σαν να ελάφρυνε και γυρνάει πίσω και βλέπει Άγγελο Κυρίου που του λέει ότι: "για αυτό που έκανες θα δοξασθείς ενώπιον του Θεού."
Απλό πράγμα. Δεν έκανε νηστείες, προσευχές ή οτιδήποτε άλλο.
Μία απλή πράξη που μπορεί να συμβεί στον κάθε έναν από μας.
Αλλά αυτή η απλή πράξη μέσα στην καθημερινή του ζωή έγινε αιτία να γίνει Μέγας ενώπιον Θεού γιατί ήξερε να ενβαπτίζει τα καθημερινά πράγματα μέσα στην πορεία της πνευματικής του ζωής. Δεν θεώρησε ότι η πνευματική ζωή είναι μόνο να προσεύχεσαι και να διαβάζεις και να πηγαίνεις Εκκλησία αλλά είναι και όλα τα άλλα.
Γιατί αυτοί οι άνθρωποι είχαν τον καρπό της χρηστότητας. Ήταν εύχρηστα σκεύη στα χέρια του Θεού, στον εαυτό τους και στους άλλους ανθρώπους, γεμάτοι γλυκύτητα και χρησιμότητα.

π.Αθανάσιος Μητρ.Λεμεσού